نظرات ياداشت داروي ضد پيري رسيد........ايمان به خدا انسان را جوان نگه مي دارد

+ جواب نويسنده به يك كاربر گرامي

سوال:چرا دعايم مستجاب نمي شود فكر كنم خداوند ديگر من را دوست ندارد..

نتيجه تحقيق نويسنده وبلاك راه فضيلت:

دوست گرامي از اين كه سوال خود را با وبلاك راه فضيلت در ميان گذاشتيد از شما سپاسگزارم..

اگر به اوصاف الهي توجه کنيم و به صفات پروردگار ايمان بياوريم و بدانيم خداوند بخشنده و مهربان است، درمي يابيم که اگر خواسته انسان برآورده نمي شود، دليلش بخل نيست. خداوند با توجه به کمال و سعادت و مصلحت انسان خواسته هاي او را اجابت مي کند.

در دعاي افتتاح مي خوانيم:« اگر حاجتم را دير برآوردي از سر ناداني بر تو تندي کردم و حال آنکه تأخير در اجابت حاجتم برايم بهتر بوده است، زيرا تو به امور آگاهي».

يکي از مواردي که شيطان انسان را وسوسه مي کند، تأخير اجابت دعاست؛ يعني از اين راه انسان را مأيوس مي کند تا به خدا بدبين شود. ائمه اطهار(ع) به اين نکته توجه داشته و همگان را از افتادن به دام بدبيني و سوءظن به خدا برحذر داشته اند.

عن الرضا عليه السلام قال: أحسن الظنّ باللَّه، فإنّ اللَّه يقول: أنا عند ظنّ عبدي إن خيرا فخيرا و إن شرّا فشرّا (الجواهر السنية، كليات حديث قدسى/ص 700)

از امام رضا عليه السلام نقل كرده كه حضرت فرمود: به خدا حسن ظن داشته باشيد. زيرا خداوند مى ‏فرمايد كه: من مطابق ظن بنده‏ام، در باره‏اش عمل مى‏كنم. اگر ظنش به من خوب باشد براى او خير بوجود مى ‏آورم و اگر بد باشد بد.

اميرمؤمنان(ع) مي فرمايد:« دير اجابت نمودن خدا، تو را نااميد نکند که همانا بخشش، بسته به مقدار درخواست است و چه بسا در اجابت دعاي تو تأخير رخ دهد تا درخواست تو طولاني تر گردد و بخشش او کامل تر شود. چه بسا چيزي را خواسته اي و تو را نداده و بهتر از آن را در اين دنيا يا آن دنيا داده و يا بهتر آن بوده که آن را از تو بازدارد. چه بسا چيزي را طلب نمودي که اگر به تو مي داد، تباهي دين و دنياي خود را در آن مي ديدي». 1

پس تأخير اجابت دعا، نشان کم لطفي و کم محبتي خدا نيست، بلکه گاهي به عکس، هرچه اجابت دعا بيشتر به تأخير افتد، دليل بر بيشتر دوست داشتن خداست.

امام صادق(ع) مي فرمايد:« وقتي مؤمني دعا مي کند، خداوند به ملائکه مي فرمايد: دعايش را مستجاب نمودم، ولي آن را نگه داريد و عطا نکنيد که من دوست دارم صداي اين بنده مؤمن را بشنوم. بنده اي هم هست که دعا مي کند و خداوند مي فرمايد: زود حاجتش را بدهيد که آوازش را دوست ندارم». 2

نکته ديگري که در برخي روايات به آن اشاره شده اينست که اگر کسي بداند خداوند در عوض عدم اجابت دعا در دنيا، چه پاداشي براي او در آخرت در نظر گرفته است، هرگز نااميد نمي شود. امام صادق(ع) مي فرمايد:« روز قيامت خداوند متعال مي فرمايد: اي بنده من! تو مرا خواندي و من اجابتت را به تأخير انداختم. اکنون ثواب و پاداش تو چنين و چنان است. پس مؤمن آرزو مي کند که کاش هيچ دعايي از او در دنيا اجابت نمي شد، براي آن ثواب و پاداش نيک که مي بيند». 3

از روايات استفاده مي شود که هيچ دعايي بي اثر نيست و هر دعايي در دنيا و آخرت تأثير مناسب خود را دارد، پس در واقع هر دعايي به اجابت مي رسد، اما گونه هاي اجابت مختلف است.

امام سجاد(ع) مي فرمايد:« دعاي مؤمن يکي از سه فايده را دارد: يا براي او ذخيره مي گردد يا در دنيا برآورده مي شود يا بلايي را که مي خواست به او برسد، از وي مي گرداند».
ا به دعا کردن امر شده ايم و بايد به اين وظيفه عمل کنيم و نتيجه را به خداوند واگذار نماييم. ادعوني استجب لکم (غافر/60): مرا بخوانيد تا شما را اجابت نمايم).

براي استجابت دعا بايد بستر اجابت دعا را فراهم نمود و چنين بستري با حصول شرايط و رفع موانعي بوجود مي آيد. در ادامه به برخي از اين شرايط و موانع اشاره مي کنيم:
الف) شرايط اجابت دعا.

1)دعا و ارتباط مداوم با خدا در هر حال:
خداوند به پيامبرش دستور مي دهد که « نفس خويش را در کمال شکيبايي در هر بامداد و شامگاه به دعا کردن و جلب خشنودي خدا وادار کن». 6

خداوند سبحان در قرآن کريم کساني را که فقط در هنگام گرفتاري و مشکلات دعا مي کنند، نکوهش کرده است:« وقتي به انسان، گرفتاري و غمي روي مي آورد، ما را در هر حال (خواب و بيداري، نشسته و ايستاده) بخواند و چون گرفتاريش را برطرف کنيم، برود (و از ارتباط خود با خدا از جهت کميت و کيفيت بکاهد و گاهي قطع نمايد، به گونه اي که) گويي اصلا ما را براي گرفتاري که به او رسيده بود، نخوانده است!». 7

امام صادق(ع) مي فرمايد:« کسي که پيش دستي در دعا نکند و فقط در وقت نزول بلا دست به دعا بردارد، دعايش در آن وقت مستجاب نگردد و فرشتگان گويند: اين آواز را نمي شناسيم!» و در روايت ديگري آمده که « به او مي گويند: تا امروز کجا بودي؟!». 8

خداوند به حضرت داوود(ع) فرمود:« مرا در روزهاي خوش و آسايش ياد کن تا من دعاي تو را در روزهاي گرفتاري و سختي اجابت کنم». 9

2) دعا بايد از صميم قلب باشد و با اعتماد به خدا و اطمينان به اجابت او دعا نمود:
يعني تمام ذرات وجود انسان چيزي را بخواهد و طلب کند و دل و زبانش با عمل و رفتارش هماهنگ باشد.