رو سر بنه به بالين، تنها مرا رها كن
ترك من خراب شبگرد مبتلا كن

ماييم و موج سودا، شب تا به روز تنها
خواهي بيا ببخشا، خواهي برو جفا كن

از من گريز تا تو، هم در بلا نيفتي
بگزين ره سلامت، ترك ره بلا كن

ماييم و آب ديده، در كنج غم خزيده
بر آب ديده ما صد جاي آسيا كن

خيره كشي است ما را، دارد دلي چو خارا
بكشد، كسش نگويد: «تدبير خون‌بها كن»

بر شاه خوبرويان واجب وفا نباشد
اي زرد روي عاشق، تو صبر كن، وفا كن

دردي است غير مردن، آن را دوا نباشد
پس من چگونه گويم كاين درد را دوا كن؟

در خواب، دوش، پيري در كوي عشق ديدم
با دست اشارتم كرد كه عزم سوي ما كن

گر اژدهاست بر ره، عشق است چون زمرد
از برق اين زمرد، هين، دفع اژدها كن

و چه سخت است اجابت امر مولا....

توفيقي....

باز ذکر سحرم نام دلآراي تو بود
زينت خلوت دل نور تولاي تو بود

چشم هر سو که نظر کرد تو آنجا بودي
دين و دل در گرو ديده شهلاي تو بود

بيد از وجد برقص آمده گل مي خنديد
حسرت سرو سهي قامت رعناي تو بود

غنچه از شرم نقابي برخ انداخته بود
بلبل سوخته دل محو تماشاي تو بود

لاله آماده که جان برکف اخلاص نهد
چشم نرگس نگران ِ گل سيماي تو بود

شمع، گريان که دم وصل نگار آخر شد
ماه ِ تابان همه شب زائر شيداي تو بود

آه ، پروانه چه بيهوده تقلا مي کرد
همه جا بودي و آن گمشده جوياي تو بود

رونق هستي و سرمايه هر ساقي مست
جرعه اي باده که از ساغر ميناي تو بود

زتمناي تو محبوب نياسود دمي
که کوير دل او تشنه درياي تو بود

به روزم و التماس دعا

[گل][گل][گل][گل][گل][گل]

سلام حاج آقا

مطلب زيبا و سنگيني بود دستتون درد نکنه

سلام

آقا سجاد

چقدر ثقيل بود ولي يه چيزايي فهميدم ازش.....

قربون امام عليم بشم انقدر ماهه