و چقدر مظلوم بودي و علي از تو هم، مظلوم‏تر.
و آن‏گاه که پدر، در بسترِ ارتحال افتاد، قلبت شکست.
هيچ‏وقت، تو را چنين غمگين نديده بودم.
پدر که گريه‏هايت را ديد، در آغوشت کشيد؛ هر چند خود نيز مي‏گريست! راستي! نگفتي پدر، برايت چه گفت؟
چه زود او را فراموش کردند و حرف‏هايش را! چه زود، تو را خشمگين کردند و خدا را.

سلام بزرگوار ...

خزان زود هنگام و كبود شدن ياس بوستان پيامبر ، تسليت باد .

با متن جديدي بروزيم و منتظر حضور ...

اگر با تبادل لينک موافقيد اعلام کنيد ...

يا علي