درود حاجي...
مطالبت زيبا و به جا بود...
ولي متاسفانه اين...
مطالب فقط به درد...
قصه و ايام خوب که گذشت...
ميخوره...
الان درد اين نيست که...
اميد رو چطوري هدايتش ...
کنيم...
يا اينکه چطور فضيلت رو پيدا کنيم...
همه ي اين موضوع ها...
تکراري شده...
و حاجي هايي مثل شما هر روز ...
تو رسانه در اين مورد بحث و گفتمان دارند...
البته اگه تماشا کننده اي داشته باشه...
شما کسي رو مد نظر داشته باشيد...
که محتاج شام شب و پول مدرسه رفتن...
بچه شه رفيق...
و يا اين همه ادم معتاد که ريخته تو خيابونها...
که همشون هم خانواده دار هستند...
واسه اين ادم اميد ميمونه مگه...
حاجي يه خورده واقع گرا باشيد...
درد جامعه و جوونها و مملکت ديگه به بهشت رفتن...
و از جهنم دور شدن نيست...
+ بسا که حرف خيلي زياده ولي بازم دمت گرم...
ما مخلصيم حاجي...
دمت گرم...