سلام سجا عزيز/ممنون ازحضورت در مورد اين پست بايد بگم که باهاش مخالفم ....
من خودم توي جايي زندگي ميکنم که بيشترين آمار خودسوزي در دنيا رو نسبت به جمعيتش داره ...در جايي که جز محروم ترين جاهاي ايرانه ..در جايي که بيکاري و فقر بيداد مي کنه اونوقت ميخواي آدم خيلي شنگول باشه؟ برادر اميد به زندگي يه سري ابزار ميخواد و نه فقط دعا و توکل و اين چيزاي معنوي ...فکر کنم ناپلئون بناپارت ميگه:شکم گرسنه مشاور سياسي خوبي نيست ...
من تا نياز هاي اوليه م(خوراک و پوشاک و مسکن) تامين نشه چطور ميتونم به نيازهاي ديگه م برسم ...از قبيل شکوفايي استعداد و ارزش هاي متعالي و انساني و ....
