سلام عليکم . خدا قوت

چند پست گذشته به اخلاق نيکو و حسن خلق داشتن با خلق خدا اختصاص داده شده بود . اما فکر کنم بهتره بگيم اين حسن خلق و عفو تا زمانيه که رفتار سايرين در ارتباط با خود ما يا حق ماست . اما وقتي به حق ساير مسلمانان و يا ساير مردم ( حق الناس ) رسيد ؛ ديگه فکر نمي کنم اسلام دستور خوش خلقي و عفو به مسلمون داده باشه . اگه ديديم به انساني ظلم مي شه ، توهين مي شه ، ديگه نمي شه عفو کرد و خوش خلق بود . اگه اينطور بود که هميشه خوش خلق باشيم و عفو کنيم که اصلا نبايد از قرآن سوزي و نوشتن آيات شيطاني و کاريکاتور دانمارکي هم ناراحت بشيم و اعتراض کنيم .