سلام گرانقدر

ممنون از اينکه نگاهي به ما داشتيد و ولادت مولايمان نيز بر شما مبارک باد و همينطور تسليت به مناسبت شهادت حضرت زينب...

اما در خصوص کتاب شعرم ((لعنتي ها برايم دعا کنيد )) زبان همانگونه که مي دانيد قراردادي و اختياري است ما قرارداد بستيم به ميز ،ميز بگوييم اما در شعر اين قراردادها به هم مي خورد ما در شعر بر اساس منطق شعر کار مي کنيم مثلا اگر حافظ (( مي )) را در شعر آورده کار درستي کرده ؟يا بسياري از واژه هاي ديگر که اينجا جاي آن نيست که گفته شود البته در متن هاي امروز که از مولفه هاي جديد روز استفاده مي شود مثل چند تاويلي کردن شعر مي توان از لعنتي ها تاويل هاي چند گانه اي داشت اما نظر من اين بوده که ما نمي توانيم به هر کسي لعنتي بگوييم مگر آنکه دوست بسيار صميمي باشد تا با او بدونه رودرواسي حرف زد به هر شکل شما مي توانيد تاويل خود را داشته باشيد و نظر شما هم قابل احترام است يادم هست که مولوي هم آورده که (( ... برو اي خدا شناس که مستحق کرامات گناهکارانند)) من هم آدم معصومي نيستم و خود را بيشتر گناه کار مي دانم

سعي مي کنم خدا حافظي نکنم پس ((به نام او که لطيف است و دانا)) از دعاي عرفه امام حسين .

ببخشيد که با صراحت حرف زدم.