آنکه بد گوهر درياي حيا زينب بود/در حيا نايبة خير نساء زينب بود/آنکه دانشگده سينه زهرا پيمود/گشت علامه شد انگشت نما زينب بود/دختري که بجهان زين ابش نام آمد/دختر شاه عرب شير خدا زينب بود/تالي حضرت صديقه و اخت الحسنين/سينه­اش آينة صدق و صفا زينب بود/آنکه پيمود ره مهر و وفا شد نامي/زيب ديباچه ديوان وفا زينب بود/آنکه مبهوت زصبرش شده ايوب صبور/معدن صبر به صحراي بلا زينب بود/

تا که لبريز شد از عشق تو پيمانه دل / شده چون عرش خدا منزل ويرانه دل / باده عشق بود ورنه کجا تا به ابد / رسد امروز چنين ناله مستانه دل / دل اگر هست دل زينب کبري باشد / آفرين باد بر اين همت مردانه دل / ز آشنا تا که به گوش دلش آواز رسيد / شد خموش از سخن مردم بيگانه دل / گفت اي همسفر از خواهر خود رنجيدي / تو چه ديدي ز من اي گوهر يکدانه دل / دست کوتاه بود تا که سر پاک تو را / از سر نيزه کشانم به سوي خانه دل / رحلت دخت نبي حضرت زينب تسليت باد ممنون كه اومدي آقا سجاد