يکي از بالاترين سرمايه هاي انسان ها، آبرو است. هر انساني از آشکار شدن ضعف ها و عملکردهاي زشت خود در هراس است. از دست رفتن وجهه و آبرو، سرآغاز بسياري از هنجارشکني ها، بزهکاري ها وگناهان است. از فراوان ترين واژه هاي قرآن کريم و متن هاي روايي «ايمان» و مشتقات آن است. اين واژه ، گذشته از گرويدن و باور داشتن، «امنيت بخشيدن» به ديگران را نيز دربردارد.
قال رسول الله (ص): «الاانبئکم لم سمي المؤمن مؤمنا؟ لايمانه الناس علي انفسهم واموالهم، الا انبئکم من المسلم؟ من سلم الناس من يده و لسانه؛ رسول خدا(ص) فرمود: آيا به شما خبر دهم که چرا مؤمن ، مؤمن ناميده شده است؟ براي اين که مردم را نسبت به جان ومالشان، ايمني مي بخشد. آيا شما را خبر دهم که چه کسي مسلمان است؟ کسي که مردم از دست و زبانش در سلامت باشند. بديهي است که ارزش آبرو از مال بالاتر است.
نويسنده طاهره محمد عليزاده