هدف زندگي و راه سرور و رهايي همانا نزديکي دائمي به خداوند است. انسان بايد دائما و در هر لحظه، در مسير نزديکي به خداوند، حرکت کند. او مي بايست در هر حال و در هر زمان به خداوند بازگشته و به او نزديک شود. هنگام بيداري و خواب، با سکوت و تفکر، با رويا و خواب ديدن، با تغذيه و تنفس، با عمل و کلام و با کل ابعاد و اجزاء زندگي خود...