هر چه من كني روا باشد برگ آزار تو كرا باشد

چون تو در عيش و خرمي باشي گر نباشد رهي روا باشد

چند گويي كه از بلا بگريز كه ره عشق پر بلا باشد

از بلاي تو چون توان بگريخت چون دلم بر تو مبتلا باشد

با بلا و غم تو عوض كنم گر جهان سر به سر مرا باشد