تا که چشمم با دو چشم بي ريا شد آشنا

قلب آشفته ز سينه زد صدا

اين همان چشمي که اشکم بي امان

گر ببيند چشم پاکش مي شود سيلي روان

خاطرم همواره محبوس دو چشم يار شد

سينه از عشق و محبت چاک شد