سلام ممنون که به من سرزدين
دلم

از دبستان ديدارت

که برميگردد

(با هزار شوق)

بي رمق و شلخته است

مرا از تنش در مياورد

و گوشه اي مي اندازد

احساسش را گوشه اي ديگر

مشق نگاهت را ميگذارد

به شب امتحان.

او حتي يک شعر

از نبودنت را حفظ نيست

هيچ نقاشيي را

که تو تکليفش ميکني

خودش به تنهايي

نمي تواند بکشد.

او در کلاس هم

به تو فکر ميکند

نه به آنچه مينويسي

هيچ چيز از تو

در ذهن او پاک نشده است

او هميشه

پاکنش را فراموش ميکند

به کلاس تو بياورد

انتهاي مداد هاي تقديرش

يا از دوسر تراش خورده اند

يا خيس است