از آنروز اين خانه ويرانه شد
که نان آورش مرد بيگانه شد

چو ناکس به ده کدخدايي کند
کشاورز بايد گدايي کند

به يزدان که گر ما خرد داشتيم
کجا اين سر انجام بد داشتيم

بسوزد در آتش گرت جان و تن
به از زندگي کردن و زيستن

اگر مايه زندگي بندگي است
دو صد بار مردن به از زندگي است

بيا تا بکوشيم و جنگ آوريم
برون سر از اين بار ننگ آوريم