وقتي نردبان "عقل" را ميگذاري تا
به خدا برسي،
خدا سر نردبان را مي گيرد مبادا بيفتي!
اما وقتي که "دل" را نردبان مي کني
تا به او فقط کمي نزديک شوي
پاي نردبان را آنقدر تکان مي دهد تا هراسان،
دلگير و درهم و شکسته در آغوش او بيفتي...