با سلام وصميميت[گل][گل][گل]
خيلي خوشحال وخرسندم از داشتن دوستي مثل شما[گل][گل][گل]
وهمچنين نظرات دلگرم کننده وحاکي از انرژي مثبت تان داستاني رو که ميبيني يکي از دوستان خردسال نتيم نوشته دلم نيومد پيش کش نکنم در پناه حق هميشه شاد اميد وار قلمت هم مانا[گل][گل][گل]
روزي مردي ثروتمند در اتومبيل جديد و گران قيمت خود با سرعت فراوان ازخيابان کم رفت و آمدي مي گذشت. ناگهان از بين دو اتومبيل پارک شده در کنار خيابان يک پسر بچه پاره آجري به سمت او پرتاب کرد.پاره آجر به اتومبيل او برخورد کرد .مرد پايش را روي ترمز گذاشت و سريع پياده شد و ديد که اتومبيلش صدمه ديده است. به طرف پسرک رفت و او را سرزنش کرد. پسرک گريان با تلاش فراوان بالاخره توانست توجه مرد را به سمت پياده رو، جايي که برادر فلجش از روي صندلي چرخدار به زمين افتاده بود جلب کند. پسرک گفت:”اينجا خيابان خلوتي است و به ندرت کسي از آن عبور مي کند. برادر بزرگم از روي صندلي چرخدارش به زمين افتاده و من زور کافي براي بلند کردنش ندارم براي اينکه شما را متوقف کنم ناچار مجبور شدم از اين پاره آجر استفاده کنم . مرد بسيار متاثر شد و از پسر عذر خواهي کرد. برادر پسرک را بلند کرد و روي صندلي نشاند و سوار اتومبيل گران قيمتش شد و به راهش ادامه داد.

در زندگي چنان با سرعت حرکت نکنيد که ديگران مجبور شوند براي جلب توجه شما پاره آجر به طرفتان پرتاب کنند!
خدا در روح ما زمزمه مي کند و با قلب ما حرف مي زند .اما بعضي اوقات زماني که ما وقت نداريم گوش کنيم، او مجبور مي شود پاره آجري به سمت ما پرتاب کند