خدايا من آن نيستم که همه ميپندارند و تنها تو آگاهي و من که به راستي درون من چيست.

خدايا تو مرا نزد همگان خوب و شايسته جلوه دادي و من بهتر از هر کس ميدانم که شايسته آن نبودم، اما با درياي لطف تو چه ميتوان کرد؟

پروردگارم، چگونه ميتوانم در برابر عظمت تو فرياد برارم و تقاضاي ذلت کنم و به همگان بگويم که من آن نيستم که مرا ميخوانيد، اما آنگاه که تو مرا اينگونه ميخواهي؛ ناچيز ترين سپاسم در برابر تو سکوت من است ...شکر ...

حافظا در کنج فقر و خلوت شبهاي تار

تا بود وردت دعا و درس قرآن غم مخور