نظرات ياداشت افسردگي و راه درمان

+ شقايق

اشک طرف ديده را گرديد و رفت
اوفتاد آهسته و غلطيد و رفت
بر سپهر تيره ي هستي دمي
چون ستاره روشني بخشيد و رفت
گر چه درياي وجودش جاي بود
عاقبت يک قطره خون نوشيد و رفت
گشت اندر چشمه ي خون ناپديد
قيمت هر قطره را سنجيد و رفت
من چو از جور فلک بگريستم
بر من و بر گريه ام خنديد و رفت
رنجشي ما را نبود اندر ميان
کس نميداند چرا رنجيد و رفت
تا دل از اندوه گرد آلود گشت
دامن پاکيزه را برچيد و رفت
موج و سيل و فتنه و آشوب خاست
بحر طوفاني شد و ترسيد و رفت
همچو شبنم در گلستان وجود
بر گل و رخساره اي تابيد و رفت
مدتي در خانه دل کرد جاي
مخزن اسرار جان را ديد و رفت
رمزهاي زندگاني را نوشت
دفتر و طومار خود پيچيد و رفت
شد چو از پيچ و خم ره با خبر
مقصد تحقيق را پرسيد و رفت
جلوه ي رونق گرفت از قلب و چشم
ميوه اي از هر درختي چيد و رفت
عقل دور انديش با دل هر چه گفت
گوش داد و جمله را بشنيد و رفت
تلخي و شيريني هستي چشيد
از حوادث با خبر گرديد و رفت
قاصد معشوق بود از کوي عشق
چهره ي عشاق را بوسيد و رفت
اوفتاد اندر ترازوي قضا
کاش ميگفتند چند ارزيد و رفت

پروين اعتصامي