سلام بزرگوار

ممنون از حضورتون .جالب بود و اموزنده باز هم چشم براه شما هستم

يا علي

بنام تويي که امشب تنها مخاطب مني

خدايا تازماني که در بندگي تو هستيم و خطا نمي رويم دنياي مان بهشت است

اما امان از دقايقي که خطايي کنيم سهوي بگوييم و اشتباه کنيم ! انگار آوار ناراحتي ها بسوي مان روانه است

و آنچه تلخ را برايمان تلخ تر و دشوارتر مي نمايد ريشه هاي کج رفتاري خودمان است که پيچک وار ساقه ي نحيف وجدان را مي فشرد و غم را بي بهانه بسوي مان مي خواند

خداي من !

به من بياموز ! همان گونه که آموختي مرا !

که طغيانگر نباشم

که عصيان نکنم

به من بياموز ! خواسته و ناخواسته دستاويز غم براي کسي نباشم

به من بياموز چگونه بخشيدن را و به همان زيبايي بخشيده شدن را ...

به من بياموز تمام آنچه بايد بياموزم که هنوزم که هنوز است ساقه ي روحم را پيچک جهل مي آزرد ...

تو مي داني ...

و مي تواني ..