نيايش با خدا هرگاه که تو را خواندم، پاسخم گفتي؛ هرچه از تو خواستم، عنايتم فرمودي؛ هرگاه اطاعتت کردم، قدرداني و تشکر کردي؛ و هر زمان که شکرت را بر جا آوردم، بر نعمتهايم افزودي؛ و اينها همه چيست؟ جز نعمت تمام و کمال و احسان بي‌پايان تو!؟ ...من کدام يک از نعمتهاي تو را مي‌توانم بشمارم يا حتي به ياد آورم و به خاطر بسپارم؟ ...خدايا! الطاف خفيه‌ات و مهرباني‌هاي پنهاني‌ات بيشتر و پيشتر از نعمتهاي آشکار توست. ...خدايا ! من را آزرمناک خويش قرار ده آن‌سان که انگار مي‌بينمت. من را آنگونه حيامند کن که گويي حضور عزيزت را احساس مي‌کنم. خدايا! من را با تقواي خودت سعادتمند گردان و با مرکب نافرماني‌ات به وادي شقاوت و بدبختي‌ام مکشان. در قضايت خيرم را بخواه اي مهربانترين مهربانان لطفت شامل حال ماست زيادتي عنايت فرما دوستت دارم به اندازه ......
