نظرات ياداشت جامعه سالم،آسيب هاي اجتماعي

سلام

ممنون از حضورتون.بابت تاخير در پاسخ بازم عذرخواهي بنده رو پذيرا باشين.مطلبتون جالب بود. چشم براه حضور سبزتون هستم.در ضمن اين روايتو تو کاروان راهيان نور بدون ذکر منبع از يه راوي شنيدم

يا علي

...

پروردگارا...کمکم کن، کمکم کن که بتوانم پنچره ي دلم را رو

به حقيقت بگشايم ....

خدايا ...

ياريم کن که مرغ خسته دلم راکه ديري است دراين قفس زنداني

است، درآسمان آبي عشق تو پرواز دهم ......

خدايا ....

پروردگارا...ياريم کن که شوق پروازراهميشه درخود زنده نگه دارم .....

خدايا ....

توخود مي داني که بدترين درد براي يک انسان دورماندن ازحقيقت خويشتن

و رها شدن درگرداب فراموشي وسر درگمي است...

پس تواي کردگار بي همتا مرا ياري کن که به حقيقت انسان بودن پي ببرم

تابتوانم روز به روز به تو که سر چشمه تمام حقيقت هايي نزديک ونزديکتر

شوم ...........

خدايا، مرا فرصتي ده تاپاک بودن راتجربه کنم وبتوانم حتي براي يک لحظه

آنچه باشم که تومي خواهي ...

پاسخ

سلام عليكم