يا عِمادَ مَنْ لا عِمادَ لَهُ، وَ يا ذُخْرَ مَنْ لا ذُخْرَ لَهُ، وَيا سَنَدَ مَنْ لا سَنَدَ لَهُ،
اى تکيه گاه کسى که تکيه گاه ندارد اى ذخيره کسى که ذخيره ندارد و اى پشتيبان کسى که پشتيبان ندارد
وَيا حِرْزَ مَنْ لا حِرْزَ لَهُ، وَيا غِياثَ مَنْ لا غِياثَ لَهُ، وَيا کَنْزَ مَنْ لا کَنْزَ
و اى پناه کسى که پناهى ندارد و اى دادرس کسى که دادرس ندارد و اى گنج آن کس که گنجى ندارد
لَهُ، وَيا عِزَّ مَنْ لا عِزَّ لَهُ، يا کَريمَ الْعَفْوِ، يا حَسَنَ التَّجاوُزِ، يا عَوْنَ الضُّعَفآءِ
و اى عزت آن کس که عزتى ندارد اى بزرگوار گذشت اى نيکو در گذر اى يارناتوانان
يا کَنْزَ الْفُقَرآءِ، يا عَظيمَ الرَّجآءِ، يا مُنْقِذَ الْغَرْقى، يا مُنْجِىَ
اى گنج بى نوايان اى بزرگ اميد من اى نجات دهنده غريقان اى رهاننده
الْهَلْکى، يا مُحْسِنُ يا مُجْمِلُ، يا مُنْعِمُ يا مُفْضِلُ، اَنْتَ الَّذى سَجَدَ لَکَ
هلاک شدگان اى احسان کننده اى نيکوکار اى نعمت بخش اى زياده بخش تويى که سجده (وخضوع) کرد برايت
سَوادُ اللَّيْلِ وَنُورُ النَّهارِ، وَضَوْءُ الْقَمَرِ وَشُعاعُ الشَّمْسِ، وَحَفيفُ الشَّجَرِ
سياهى شب و روشنى روز و تابش ماه و پرتو خورشيد و صداى درخت