چقدر ايمان خوب است ! چه بد مي کنند آنها که مي کوشند انسان را از ايمان محروم کنند.
چه ستمکار مردمي هستند اين به ظاهر دوستداران بشر ! (طرفداران آزادي و مدرنيسم و بَسا مدرن).
دروغ مي گويند ، دروغ نمي فهمند يا مي فهمند و نمي خواهند ، نمي توانند بخواهند ، اگر عشق نباشد چه آتشي زندگي را گرم کند ؟
اگر نيايش و پرستش نباشد زندگي را به چه کار شايسته اي صرف توان کرد؟
اگر انتظار مسيحي ، امام قائمي ، موعودي در دلها نباشد ماندن براي چيست؟
و اگر ميعادي نباشد ماندن براي چيست؟
اگر ديداري نباشد ديدن را چه سود؟
ديده را فايده آن است که دلبر بيند
گر نبيند چه بود فايده بينايي را
اگر بهشت نباشد صبر بر رنج و تحمل زندگي دوزخ چرا؟
اگر ساحل آن رود مقدس نباشد بردباري در عطش از بهر چه؟
و من در شگفتم که آنها مي خواهند معبود را از هستي بر گيرند چگونه انتظار دارند انسان در خلاء دم زند؟
ايمان چه دنياي زيبا و پر از عجائبي است( گويي که )جهان ديگر در همين جهان است.
کوچه و بازار ، شهر و باغ و آبادي و طوبي و روح و پري و گل و ميوه و شير و عسلش در همين زمين است( روايتي در اصول کافي که بهشت در لاي همين دنيا پيچيده است ).
دکتر علي شريعتي
(گفتگوهاي تنهايي ، ص???)