موعود من، اي آخرين پيغام سبز، اي صادق ترين صبح! گياهان باغ، سبزينگي خود را مديون طراوت تو هستند. مرغان آسمان، پرواز را از نگاه تو آموخته اند. اي پاک تر از نسيم! با تو گل ها مي خندند، بي تو هر گلي زخمي است. با تو، باران، پيامبر طراوت و زندگي و بي تو تنها هق هق آسمان است. جنگل از بوي تو سبز است و رود با سرود تو جاري. اي آخرين معجزه آسمان! نقاش صبا، چمن ها آراست. بس بانگ مرغ و بوي گل برخاست، اما هنوز نوبت انتظار است و قيامت غيبت. کدامين روز، عيد ظهور توست و کدامين بهار با حضور تو سبز است؟
عيدي و عيد ما مه رخ توست عيـد ما بي رخ تــو عيــد مبــــاد
