سلام .از حضور سبزتون واز دعايي كه در حقم كرديد سپاسگذارم
اميدوارم هميشه مؤيد وشاد باشيد .
امام حسين عليه السلام بسان همه پيشوايان معصوم درخدمت رساني به محرومان ويتيمان برنامه ويژه اي داشت و آن حضرت منتظر نمي ماند که يتيمي به او مراجعه کرده، نيازهايش را بازگو کند . سرور آزادگان جهان براي رسيدن به درجات خدمتگزاران حقيقي، خود پيشقدم مي شد و به طور ناشناس ودردل شبهاي تاريک به رفع مشکلات يتيمان، بيوه زنان و محرومان جامعه مي پرداخت . او همچون پدرارجمندش حضرت اميرمؤمنان علي عليه السلام آن چنان در اين امر مهم اهتمام داشت و کار خود را به صورت غير محسوس انجام مي داد که تا قبل از شهادتش مردم عادي از يتيم نوازي و خدمات محروميت زدايي آن جناب آگاهي نداشتند .
«شعيب بن عبدالرحمن خزاعي » در اين زمينه مي گويد: «بعد ازحماسه عاشورا، مردان قبيله بني اسد - هنگامي که خواستند جسد مطهر حضرت سيدالشهداء عليه السلام را دفن کنند - بر دوش آن حضرت، اثر زخمي يافتند که کاملا ازجراحتهاي جنگي متفاوت بود; زخم کهنه اي بود که هيچ شباهتي به زخمهاي روز عاشورا نداشت . از امام سجاد عليه السلام در اين موردسؤال کردند . آن حضرت درپاسخ فرمود:
«هذا مما ينقل الجراب علي ظهره الي منازل الارامل واليتامي; (10) اين زخم بر اثر حمل کيسه هاي غذا و به دوش کشيدن هيزم به خانه هاي بيوه زنان و يتيمان است .»
شهرياري که به شب برقع پوش
مي کشد بار گدايان بر دوش
ناشناسي که به تاريکي شب
مي برد نان يتيمان عرب
