کودک زمزمه کرد: (خدايا با من حرف بزن).
و يک چکاوک در مرغزار نغمه سر داد.
کودک نشنيد.
او فرياد کشيد: (خدايا! با من حرف بزن)
صداي رعد و برق آمد.
اما کودک گوش نکرد.
او به دور و برش نگاه کرد و گفت:
(خدايا! بگذار تو را ببينم)
ستاره اي درخشيد. اما کودک نديد.
او فرياد کشيد(خدايا! معجزه کن)
نوزادي چشم به جهان گشود. اما کودک نفهميد.
او از سر نااميديگريه سر داد و گفت:
(خدايا به من دست بزن. بگذار بدانم کجايي)
خدا پايين آمد و بر سر کودک دست کشيد.
اما کودک دنبال يک پروانه کرد.
او هيچ درنيافت و از آنجا دور شد.