روزي معلمي از دانش آموزانش خواست که اسامي همکلاسي هايشان را بر روي دو ورق کاغذ بنويسند و پس از نوشتن هر اسم يک خط فاصله قرار دهند .

سپس از آنها خواست که درباره قشنگترين چيزي که ميتوانند در مورد هرکدام از همکلاسي هايشان بگويند ، فکر کنند و در آن خط هاي خالي بنويسند .

بقيه وقت کلاس با انجام اين تکليف درسي گذشت و هرکدام از دانش آموزان پس از اتمام ،برگه هاي خود را به معلم تحويل داده ، کلاس را ترک کردند .

روز شنبه ، معلم نام هر کدام از دانش آموزان را در برگه اي جداگانه نوشت ، وسپس تمام نظرات بچه هاي ديگر در مورد هر دانش آموز را در زير اسم آنها نوشت .

روز دوشنبه ، معلم برگه مربوط به هر دانش آموز را تحويل داد .

شادي خاصي کلاس را فرا گرفت .

معلم اين زمزمه ها را از کلاس شنيد ” واقعا ؟ “

“من هرگز نمي دانستم که ديگران به وجود من اهميت مي دهند! “

“من نمي دانستم که ديگران اينقدر مرا دوست دارند . “

ديگر صحبتي ار آن برگه ها نشد .