سلام داداش سجاد خوبي عزيزم؟ دلم واست تنگ شده بود..

تورو قرآن ببخشين نتونستم خدمت برسم..

به خدا اين مدت گزفتار بودم .. از اين به بعد زود تر خدمت ميرسم..

در مورد سوالتون عرض كنم كه كلمه عشق خيلي مقدسه.. هر كسي لياقت عشق رو نداره.. ما آدما عشق پاك رو تو دلامون از بين برديم..

آخه وقتي كه كسي ميره دنبال دوست دختر و يا دوست پسر نميتونه ديگه عاشق شه.. چون با گناه كردن و نگاه كردن به ناموس مردم دلش سياه ميشه... دل سياهم به تدريج حس زيباي عشق و عاشقي رو از بين ميبره.. چون ديگه دل پر از گناه شده

واسه همين هر كسي نميتونه ادعاي عشق كنه.. من خودم با اينكه پسرم ولي وقتي پسري از عشق صحبت ميكنه بهش ميخندم.. چون ميدونم داره خودشو قول ميزنه.. آخه اگه عاشق بود كه اون دختري كه باهاش حرف ميزنه رو محرمش ميكرد.. نه اينكه مرتكب گناه بشه و با حرفاي دروغين از طرف سوء استفاده كنه و بعد بگه من عاشقم..

پس عشق در كنار محرم بودن زيباست..پس هر وقت انسان اول محرم معشوقش شد اون موقع معني واقعي عشق نمايان ميشه..

بعدشم اول بايد به عشق حقيقي خدا برسه تا لياقت داشته باشه به عشق معشوق برشه...

و بعد اينكه بايد به عشق دروني خودشم برسه.. يعني اينكه كسي كه خودشو دوست نداشته باشه هيچ وقت نميتونه ديگري رو دوست داشته باشه.. كسي كه نتونه خودشو خوشبخت كنه نميتونه طرف مقابلو خوشبخت كنه.

داداش سجاد اين نظر من بود .. بازم ببخشيد

داداش نوشته هاتون خيلي زيباست مخصوصا هر نوشتهاي در باب فاطمه زهرا(س) باشه...

راستي آقا سجاد آپ كردم خيلي خوشحال ميشم باز به خونه خودت سر بزني..

شاد باشي..

زودي بيا

پس فعلا.. يا علي..