سلام. خسته نباشيد . دستتون درد نکنه. بابت اينکه نکته به نکته جواب منو خونده بوديد و جواب داده بوديد. و با اکثر حرفاتونم موافقم. ولي حرف من يه خورده متفاوته . اونجايي که شما ميگيد وقتي يه کارگر زحمتکش ميرسه خونه و زنش حوله ميده دستش و اون لبخندها يعني عشق, قبول دارم . ولي من حرفم همينه که اگه زني خونه باشه!!! آخه وقتي زن تو اين زمونه پا به پاي مردش کار ميکنه برا يه لقمه نون و وقتي هر دو ميرسن خونه , خسته و کوفته , وقتي براي رسيدن به گل زندگيشون ميمونه ؟ بعد تازه چيزاي ديگه هم بوجود مياد , اينکه اگه زن وقت رسيده به خودش و زندگيشو و شوهرشو نداشته باشه و فقط کار کنه , اون عشقي که از اول به هم داشتن, پايدار ميمونه؟ اون موقع مرد با استفاده از اون پول و موقعيتي که هر دو با هم تلاش کردن و بدست آوردن , نميره دنبال فرد ديگري؟ درصورتي که اونا تازه بعد از چندين سال تلاش دارن به خوشي ميرسنولي ديگه ديره چون چيزي بين اونا نمونده ! من از اينا ميترسم حاج آقا.ببخشيد خستتون کردم.