يکي از مسائل بنيادي حايز اهميت در نهج البلاغه مسأله ي رهبري و امامت و موضوع سياست حکومتي است، به طوري که کم تر خطبه و نامه و حتي کلمات قصار در نهج البلاغه مي توان يافت که تهي از بار سياسي و آموزش در زمينه هاي مسائل سياسي و دولت و حکومت باشد. از اين رو در اين جا ناگزيريم به طور فهرست وار به بخشي از اين مجموعه ي بسيار ارزنده اشاره کنيم، از تفصيل آن چشم پوشي نماييم و با ذکر مأخذ هر عنوان، راه را براي پژوهش در اين درياي بيکران انديشه سياسي باز بگذاريم. اينک فهرست عناوين مسائل سياسي نهج البلاغه در زمينه

امامت و رهبري:
1. لزوم شناخت امام عادل. (2)
2. وظايف و مسؤوليت هاي دولت اسلامي. (3)
3. صرفه جويي دولت و کارگزاران نظام. (4)
4. ضرورت رهبري و حکومت. (5)
5. نشانه هاي رهبران و کارگزاران فاسد. (6)
6. ويژگي هاي نظام اسلامي. (7)
7. شرايط امامت خاصه. (8)
8. وظايف امام و رهبر. (9)
9. آداب رهبري. (10)
10. رهبر و امت. (11)
11. شرايط خاص امامت. (12)
12. مبارزه بر سر قدرت و رهبري. (13)
13. صفات و شايستگي هاي امام. (14)
14. علم غيب امام. (15)
15. عدالت امام. (16)
16. زهد امام. (17)
17. رابطه ي نبوت و امامت. (18)
18. امامت و جهاد. (19)
19. امامت و شجاعت. (20)
20. امامت و ايثار. (21)
21. شرايط اصلي و ذاتي. (22)
22. ويژگي هدايت امام. (23)
23. احزاب و معارضين حکومت. (24)
24. ويژگي هاي رهبر. (25)
25. حکومت ايده آل. (26)
26. ديدگاه امام در مورد بيعت. (27)
27. امامت و بيعت. (28)
28. بيعت هاي شکسته شده. (29)
29. بيعت مردم با امام. (30)
30. بيعت با رهبران فاسد. (31)
31. آگاهي دادن به امت قبل از بيعت. (32)
32. امام و انتخاب شورايي. (33)
33. امام و نتايج شورا. (34)
34. شوراي خلافت. (35)
35. ويژگي هاي خلافت. (36)
36. مسؤوليت هاي دولت اسلامي. (37)
37. مسؤويت هاي رهبران. (38)
38. وظايف ملت در برابر رهبر. (39)
39. اخلالگري در رهبري. (40)
40. امام و خلفاي قبل از خود. (41)
41. عصر دوم خلافت. (42)
42. سومين دور خلافت. (43)
43. ارشادات امام نسبت به خلفا. (44)
44. تحليل هاي سياسي امام از اوضاع سياسي زمان. (45)
45. انتقادهاي امام از دولت هاي حاکم. (46)
46. خيرخواهي و دلسوزي نسبت به سرنوشت جمعي. (47)
47. هشدارهاي سياسي امام. (48)
48. مسائل سياسي زمان امام. (49)
49. قاسطين و جنگ افروزان صفين. (50)
50. ماجراي حکميت. (51)
51. امام و سياست بازان. (52)
52. معارضين. (53)
53. معرفي شخصيت و فساد معارضين. (54)
54. افشاگري در مورد فريبکاران سياسي. (55