سوال:ببينيد امام حسين شهيد شد براي امر به معروف و نهي از منكر براي نماز با زجر شهيد شدو قبل از شهادتش جگرگوشه هاشو جلوي چشمش قرباني كردنچرا خدا توي دنيا بنده هاي خاصش رو اينجوري عذاب ميده؟
مگه در قران نميخونيم كه خداوند بنده هاي خاصش رو هم در اين
دنيا هم در آخرت از نعمتهاش بهره مند مي كنه؟
نتيجه تحقيق نويسنده وبلاك راه فضيلت :
كاربر گرامي ممنون از اين كه سوال خود را با وبلاك راه فضيلت در ميان گذاتشيد اين وبلاك از اين كه جواب گوي شما كاربران گرامي باشد احساس خوشحالي ميكنند و خود را خدمتگزار شما ميداند
اگر بخوهم سوال شما را خلاصه كنم به اين سوال خواهيم رسيد كه :
فلسفه گرفتاري و مشكلات براي پيامبر و امامان چيست ؟
با توجه به روايات نه تنها با رسيدن به مقام پيامبري و امامت، آزمايشها و امتحانهاي الهي نسبت به اين بزرگواران كمتر نميشود، بلكه هر چه مقام و منزلت بالاتري كسب نمايند، سختيها و مشكلات آنان چند برابر مي گردد، زيرا سختيها و مشكلات، آزمون الهي است و آزمون خداوند يكي از سنتهاي غير قابل تغيير مي باشد و شامل همه انسانها مي شود. هر كس كه مقامش بالاتر است، به آزمونهاي سختتري مبتلا مي شود.
از رسو خدا پرسيده شد كه در دنيا بلاي كدام يك سختتر است؟ فرمود: "پيغمبران، سپس هر كه به آنها شبيهتر (در مقام و منزلت) است به ترتيب و بعد از آن انسان مؤمن...".(1)
هر كه در اين بزم مقرّبتر است
جام بلا بيشترش مي دهند
علاوه بر دليل فوق، فلسفه و علتهاي ديگر بلاها و مصيبتها براي پيامبران و امامان چنين است:
1- گرفتار شدن به بلا و سختي، هماره اجر دارد و هر چه بلا عظيمتر باشد، اجر آن بيشتر است، پس خداوند براي اين كه به پيامبران اجري عظيم عنايت نمايد، به بزرگترين بلايا مبتلايشان كرده است. امام صادق(ع) فرمود: "اجر بزرگ لابلاي بزرگ است و...".(2) رسول خدا فرمود: "بلاي بزرگ به اجر بزرگ پاداش داده شود".(3)
2- هر پيامبر و امامي كه به مقام عصمت برسد، ابتداي كار او است، نه انتهاي كار وي.
با توجه به اين مقام عظيم هماره بايد سعي و كوشش نمود تا به مقامات بالاتري رسيد. هيچ گاه در سلوك معنوي و سير و به سوي خدا انتهايي وجود ندارد. براي بالارفتن مقامات معنوي، خداوند همواره معصومان را در معرض آزمون قرار ميدهد،
3- اگر چه اين بزرگواران معصوم هستند، لكن عصمت آنها اختياري است، يعني به اختيار خويش مرتكب هيچ گناهي نميشوند، نه اين كه در ترك گناه مجبور باشند. هر چه به اختيار خويش گناه نكنند، به مقامات معنوي آنها افزوده مي شود، همان طور كه حضرت ابراهيم بعد از اين كه به مقام نبوت رسيد، مورد آزمايشهاي سختي قرار گرفت (با اين كه معصوم بود) و بعد به مرتبه امامت كه مقام بالاتري است، نائل گرديد. با پيروزي در آزمايشها درجات ايمان و يقين آنها افزايش مي يابد و به مراتب بالاتري از كمال صعود مي كنند.
4- آزمايش پيامبران از بُعد تربيتي نيز حائز اهميت است، چرا كه اگر پيروان آنان، خود را غرق در انواع مشكلات و بدبختيها ببينند، لكن پيامبرانشان، در كمال آسايش و آرامش باشند (به صرف اين كه معصومند) آنان در ايمانشان سست شده و در پي تكامل نخواهند بود، همان طور كه وقتي ما شيعيان گرفتار مشكلي ميشويم كه موجبات ناراحتي ما را فراهم مي آورد، اگر به ياد بزرگان دين باشيم كه چه قدر در راه خدا سختي كشيدهاند، مثل امام حسين يا حضرت زينب، تحمل مشكلات آسانتر مي گردد.
پي نوشتها:
1. اصول كافي، ج 3، ص 351.
2. همان.
3. همان، ص 352.
اما منظور ا زنعمت هايي كه در ايان وعده داده شده :بعضى چنين پنداشته و مى پندارند كه مال و فرزند و ساير وسائل عيش و نوش دنيا ,موجب راحتى و آسـايـش آخـرت هـم خواهد بود و شايد دفن كردن سيم و زر و گوهرهاى گرانبها و حتى مواد غـذايـى , هـمراه مردگان , ناشى از چنين پندارى بوده است قرآن كريم تاكيد مى كند كه مال و فـرزنـد بـه خـودى خـود ( و صرفنظر از رفتارهاى مربوطه به آنها ) موجب تقرب به خداى متعال نمى شود , و نه در جهان آخرت سودى به كسى مى بخشد. ( سبا / 37 , شعراء / 88 , مومنون / 101 , انعام / 94 , مريم 80 و95 )
رسولُ اللّه صلى الله عليه و آله و سلّم :
مَن أمسى وأصبحَ وعِندَهُ ثَلاثٌ فقد تَمَّت علَيهِالنِّعمَةُ في الدُّنيا : مَنأصبَحَ وأمسى مُعافىً في بَدَنِهِ ، آمِنا في سَرْبهِ ، عِندَهُ قُوتُ يَومِهِ ، فإن كانَت عِندَهُ الرّابِعَةُ فَقد تَمَّت علَيهِ النِّعمَةُ في الدُّنيا والآخِرَةِ ؛ وهُو الإيمانُ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و سلّم :
هر كه شب و روز خود را سپرى كند و از سه چيز برخوردار باشد نعمت دنيا بر او تمام شده است : كسى كه صبح و شامش را در تندرستى و آسايش خاطر گذراند و خوراك روز خود را داشته باشد و اگر چهارمين نعمت را هم داشته باشد ، نعمت دنيا و آخرت را كامل دارد و آن(چهارمين) نعمت ايمان است .
تحف العقول : 36
منتخب ميزان الحكمة : 564
و همچني از بكي از بزرگترين نعمتهاي الهي توفقيق شهادت و جان بازي در راه اوست كه كساني كه با خداوند معامله كنند مزد انها خداوند است و كساني كه در راه خدا كشته شوند نبايد خيال كرد كه انها كشته شده اند بلكه در نزد خداوند هستند و از نعمتهاي او ارتزاق ميكنند و ....