سوال:خداوند در همه جاي قرآن ضماير خود را به صورت مذكر آورده است در صورتي كه ما مي گوييم گرفتن خدا به عنوان يك جنس مذكر كفر است من هميشه فكر مي كنم اگر خداوند واقعا مي خواست عدالت در بين مونث و مذكر رعايت شود در همان آغاز كه زبان عربي اختراع شد خدا مي بايد براي خودش يك ضمير ديگر انتخاب مي كرد. ضميري كه نه مذكر باشد نه مونث چون خدا مي دانست قرار است قرآن به عربي به امت ارائه شود ولي خدا در همه جا از ضمير مذكر استفاده كرده است؟

نتيجه تحقيق نويسنده وبلاك راه فضيلت:

نخست بايد دانست که خداوند آفريننده موجودات مادي و غير مادي است. لذا نه مذکر و نه مؤنث است و هيچ چيز همانند او نيست «ليس کمثله شيء» (شورا، آيه 11).
ولي در قالب الفاظ و در هنگام گفت و گو چاره اي نيست جز آن که از نام ها و ضماير استفاده کرد و اما درباره چرايي ترجيح ضماير مذکر بايد گفت؛ در همه زبان ها و نزد همه قانون گذاران، آن گاه که مي خواهند قوانين عمومي وضع کنند از لفظ و ضمير مذکر استفاده مي کنند، زيرا:
1. ادبيات تمام زبان هاي اصيل آميخته با نوعي متانت و رعايت حريم هاست، لذا به جز در برخي شعرها و تمثيلات در اکثر متون از به کارگيري نام ها و ضماير مؤنث خودداري مي شود و اين گونه ادبيات برخاسته از عفت کلام و رعايت حرمت زنان مي باشد و نبايد از آن به عنوان بي احترامي به جامعه زنان برداشت شود.
2. وقتي کتابي آسماني به زبان قومي خاص نازل مي شود لامحاله بايد قواعد و ادبيات فصيح آن زبان رعايت گردد.
3. عدالت خداوند را از احکام و قوانين ديني بايد فهميد نه از ضمير مؤنث و مذکر.
ضمنا زبان عربي اختراع دين اسلام نيست و حتي مشرکان و ملحدان قبل از اسلام بسياري عرب بوده اند در نتيجه اين انتظار که خداوند ضميري را مخصوص خود اختراع مي کرد که نه مذکر باشد و نه مؤنث انتظار به جايي نيست.