سوال:اقا جان چرا براي همه چيز دنبال يک توجيع هستيد؟آيااين طور نيست اسلام دين جنگ وجهاد وخون ريزي است؟پس ايات بکشيد ائمه کفر را تا رفع فتنه پس چيه ؟اين همه کفار کشي چيه ؟

نتيجه تحقيق نويسنده وبلاك راه فضيلت:
قسمت اول پاسخ:
دوست خوبم از اين كه سوال خود را با وبلاك راه فضيلت در ميان گذاشتيد كمال تشكر و قدر داني را دارم اما اي كاش ادرسي از خود باقي مي گذاشتيد تا جواب را به شما ارسال كنم اميدوارم كه بتوانم براي شما خدمت گزار خوبي باشم ...
قرآن بيان مى كند كه اسلام منطبق بر فطرت انسانى است. فـطـرت انـسـانـى گـواه صادق توحيد است كه اساس تعاليم اسلام است و مبناى قوانين فردى و اجتماعى.
بـنـابـرايـن دفـاع از ايـن اصـل و نـشـر و گـسـترش آن ميان مردم و حفظ انسان و اجتماع حق مشروعى است براى انسان كه استيقاى آن به هر وسيله ممكن واجب است , البته اسلام دين اعتدال و عقلانيت است و در اين مسير نيز ابتدا دست به دعوت مى زند و سفارش به صبرمى كند و پس از آن دفـاع را لازم مـى شمارد و سپس جنگ را مشروع مى داند زيرا كه اين جنگ در حقيقت دفاع از حق انسانيت است . تـاريـخ گـواه آن اسـت كـه در صدر اسلام هيچ گاه جنگى آغاز نشد مگر آنكه حجت و دعوت به نـيـكوترين شكل تمام شد چنانچه قرآن كريم مى فرمايد: «ادع الى سبيل ربك بالحكمه و الموعظه الـحـسنه و جادلهم بالتى هى احسن» ( نحل - 125 ) و نيز مى فرمايد: «ليهلك من هلك عن بينه و يحيى من حى عن بينه» (انفال - 42).
امـا ايـن مطلب كه پس از پيروزى , ايمان از روى اكراه صورت مى گيرد نيز پاسخش اين است كه اگـر احـيـاى انـسـانيت متوقف بر تحميل حق مشروع بر عده اى از افراد باشد آن هم پس از اقامه حجت و برهان , در اين صورت اكراه آنان مانعى ندارد . و ايـن مـطـلـب و حـالـت اختصاص به اسلام و مسلمانان ندارد بلكه ميان همه ملت ها و دولت ها همين حكم و حالت وجود دارد و متخلف از قوانين را در مرحله نخست نصيحت و دعوت به پيروى مى كنند و اگر سرپيچى كرد او را وادار مى سازند و لو اينكه به جنگ بيانجامد در ضمن آنكه اكراه فـقـط در يـك نسل است و پس از گذشت آن نسل , نسل هاى بعد از طريق تعليم و تربيت از روى رغبت حق را مى پذيرند . در مورد روش تبليغ ساير انبياء عليهم السلام نيز بايد گفت : اولا برخى از آنهاقدرت و فرصت قتال را نـداشـتـنـد بـلـكـه در شرايطى بودند كه قدرت قيام و قتال نداشتند مانند نوح و هود و صالح عليهم السلام . برخى ديگر كه تعداد آنها زياد است در راه خدا دست به جنگ و قتال زده اند . تورات و قرآن برخى از آنها را نام برده است: «و كاين من نبى قاتل معه ربيون كثير فما وهنوا لما اصابهم فى سبيل اللّه ... »(آل عمران - 147) و «اذ قـال مـوسـى لـقـومه ... يا قوم ادخلوا الارض المقدسه التى كتب اللّه لكم و لا ترتدوا على ادباركم فتنقلبوا خاسرين ... قالوا يا موسى انا لن ندخلها ابدا ماداموا فيها فاذهب انت و ربك فقاتلا انا ههنا قاعدون» (مائده - 24).
تفسير الميزان ج 2 ص 67، طباطبائى - سيد محمد حسين

در قرآن هم دستورجنگ رسيده وهم دستور صلح. آيات زيادي راجع به جنگ با كفار ومشركين داريم: «وَقاتِلوا في سَبيلِ اللهِ الَّذينَ يُقاتِلونَكُمْ وَلاتَعْتَدوا» بقره/190 وآيات ديگري. همچنين است درباب صلح: «وَ اِنْ جَنَحوا لِلسَّلْمِ فَاجْنَحْ لَها؛انفال/61 اگر تمايل به سلم وصلح نشان دادند، توهم تمايل نشان بده». يك جا مي فرمايد: «وَالصُّلْحُ خَيْرٌ؛ نساء/128 وصلح بهتر است». پس اسلام دين كداميك است؟
اسلام نه صلح را به معني يك اصل ثابت مي پذيرد كه درهمة شرايط [بايد] صلح وترك مخاصمه [حاكم باشد] ونه درهمة شرايط جنگ را مي پذيرد. صلح وجنگ در همه جا تابع شرايط است، يعني تابع آن اثري است كه از آن گرفته مي‏شود. مسلمين چه درزمان پيغمبر، چه در زمان حضرت امير، چه در زمان امام حسن و امام حسين، چه در زمان ائمةديگر وچه درزمان ما، درهمه جا بايد دنبال هدف خودشان باشند، هدفشان اسلام وحقوق مسلمين است؛ بايد ببينند كه در مجموع، شر ايط واوضاع حاضر، اگربا مبارزه و مقاتله بهتر به هدفشان مي‏رسند، آن راه را پيش بگيرند و اگر احياناً تشخيص مي‏دهند كه با ترك مخاصمه بهتر به هدفشان مي رسند آن راه را پيش بگيرند.
مجموعه آثار شهيد مطهري ج14 ـ صلح امام حسن(ع) صفحه634،شهيد مطهري

و من تفسير اياتي كه در قران از به كشتن كفار و ...را براي شما ذكر ميكنم
1