چشم مرا ديد و ذل سپرد به فالم

دست مرا خواند و گريه كرد به حالم

روز ازل هم گريست آن ملك مست ...

نامه تقدير را كه بست به بالم

هر كه جگر گوشه داشت خون به جگر شد

در جگرم آتش است ! از كه بنالم ؟!