سوال:آيا جواب استخاره در مواردي مثل ازدواج حكم قطعي است ؟ و چه بايد كرد؟

نتيجه تحقيق نويسنده وبلاك راه فضيلت:
استخاره اصلاً حكم نيست تا بگوئيم استخاره حكم قطعى است يا غير قطعى براى روشن شدن مسئله توجه شما را به نكاتى جلب مى‏نمائيم. نكته‏ى اول: ما در انجام كارهاى خود بويژه كارهايى كه از اهميت ويژه‏اى برخوردارند مانند ازدواج بهترين راه استفاده از نيروى عقل و انديشه است كه خداوند در ما بوديعه گذارده بايد استفاده كنيم براى اينكه در بكارگيرى نيروى عقل و انديشه دچار لغزش نشويم بايد با موازين شرعى و معيارهاى دينى آشنا باشيم و در صورت آشنا نبودن مسئله را با كارشناسان دينى در ميان بگذاريم و نظر شارع را از آنها پيرامون مسئله‏اى كه با آن درگير هستيم سؤال كنيم علاوه بر به كارگيرى نيروى عقل و انديشه و در نظر گرفتن معيارها و ارزش‏هاى دينى بايد در اطراف آن موضوع قدارى مطالعه نيز داشته باشيم مثلاً در امر ازدواج، مطالعه‏ى بعضى از كتابهايى كه در مورد انتخاب همسر و معيارهاى صحيح ازدواج رهنمودهايى را جمع‏آورى كرده‏اند. بعد از طى مراحى كه بيان شد نوبت مى‏رسد به استفاده كردن از عقل و انديشه و تجارب و اطلاعات افراد مجرب و كارشناس بعبارت ديگر بايد با افراد كارشناس مشورت كنيم. اگر ما در انجام كارهاى خود مراحى كه بيان شد طى كنيم معمولاً در بيشتر مسائل به يك نتيجه‏ى اطمينان‏آور مى‏رسيم و مى‏توانيم با توكل به خداوند و استمداد از او كار خود را شروع كنيم و نيازى به استخاره كردن و تفأل زدن نيست زيرا ما هم از عقل و هم از معيارهاى دينى و هم از نظر كارشناسى افراد مطلع و مجرّب استفاده كرده‏ايم و همه‏ى آنها تفاق نظر داشته‏اند كه انجام اين كار به صلاح شما هست پس انجام بده يا به صلاح شما نيست پس انجام نده. گاهى اوقات ممكن است ما عليرغم اينكه همه‏ى راههاى ممكن را رفته‏ايم باز هم دچار ترديد هستيم و اطمينان لازم را براى انجام آن كار يا ترك آن بدست نياورده‏ايم در اينجا استخاره مى‏كنيم يعنى از خداوند طلب خير مى‏كنيم در واقع نقش استخاره در اينجا اينست كه از نظر روانى يك حالتى را در ما ايجاد مى‏كند كه كار را با يك جديت و اطمينان بيشترى انجام مى‏دهيم يا اينكه اگر انجام آن به صلاح ما نيست با اطمينان بيشتر آنرا رك مى‏كنيم و ديگر دچار وسوسه‏هاى فكرى كه‏اى كاش اين كار را انجام نداده بودم يا انجام داده بودم نمى‏شويم. زيرا همه‏ى راههايى كه ممكن است رفته‏ايم و همه‏ى آنها اتفاق نظر بر اين دارند كه مثلاً فلان كار را انجام بده. حالا اگر ما آن كار را انجام داديم و احتمالاً با مشكلاتى مواجه شديم ديگر خودمان را سرزنش نمى‏كنيم كه چرا من اين كار را انجام دادم اى كاش انجام نداده بودم و بالعكس بنابراين: «اولاً در همه‏ى كارها نيازى به استخاره نيست ثانيا استخاره حكم نيست بلكه يك راهى است راى اينكه اطمينان ما را به انجام كارى بيشترى مى‏كند يا اطمينان ما را به ترك كارى افزايش مى‏دهد البته به شرط اينكه ما اعتقاد به استخاره داشته باشيم. اگر اعتقاد به استخاره نداريم لزومى هم ندارد در كار خود استخاره كنيم بلكه همان راهى كه به آن اشاره شد يعنى استفاده از عقل و شرع و نظر مشورتى كارشناسان و توكل به خداوند متعال، سپس به صورت جدى اقدام كردن. پس در صورتى كه:
1. خواستگار مورد نظرتان از ملاكهاى همسر شايسته و مناسب برخوردار است.
2. تحقيق كافى و اطمينان‏آور درباره‏ى خصوصيات اخلاقى اجتماعى، خانوادگى و... انجام داديد.
3. نظر مشورتى افراد با تجربه و دلسوز نيز مثبت بود (و در صورت بقاء ترديد و شك كه با استخاره برطرف شد) اقدام كردن معقول و مطلوب است و ترديد روا نخواهد بود. زيرا ماندن در شك و ترديد و دودلى فرصتها را از دست خواهد داد و به صلاح نيست .