سلام به شما دوست عزيز

آپ جالبي بود من هم فرا رسيدن دهه ي کرامت رو بهتون تبريک

مي گم

ممنون که سرزدين

در پناه حق باشيد

سلام ممنون از حضورتون ونظرت زيباتون

بنده هم به شما تبريک ميگم.

بازم تشريف بياريد.

داداش سجاد گل ما هميشه از مطالب ديني و واجب و خوب وبلاگ شما استفاده ميکنيم و فقط ميتوانيم براي شما دعا کنيم و بگيم خدا بيامرزه پدر و مادر جنابعالي که اينقدر خوبي و وقت گرانقيمتت رو به خاطر ما ميزاري و به ارشاد دوستان و راهنمايي ديني که واقعا لازمه رو انجام ميدين

ما فقط ميتونيم بگيم

اجرکم عندالله

سلام داداش خوبي عزيزم چه خبر

ممنونم سر زدي ما خيلي نوکرتيم

التماس دعا

چرا پيامم درست ارسال نشد؟؟؟؟؟؟

سلام ايشالله حال شما خوب باشه
ممنون از نظري که امروز برام فرستادي خوبي از خودتونه قربان مرامتون.راستي يه وب جديد هم ساختم که ايشالله بهمن ماه افتتاحش مي کنم .اما شما امروز سر بزنيد خوبه ممنون مي شم 

سلام. حاجي نمي دونم چرا همه خوش اخلاقا طرفاي شما هستن و همه بداخلاقا طرف ما.

ما که دنبال راحتي نيستيم. ولي دنبال عذاب هم نيستيم.

سلام وبلاگ بسيار مفيدي داريد، ممنون که به من و پسرم سر زديد

سلام

بينهايت از نظرتان ممنون که باعث دلگرمي بود

انتخاب شما هم هر چند سطحش از فهم بنده بالاتر بود اما زيبا بود ...

سلام به نويسنده ي محترم وبلاگ...

خيلي خوبه که شما مطالب منو مي خونيد
اما دوست دارم نظرات سازنده در جهت بهتر شدن و از قلم نندازيد

مطالب وبلاگتون خوبه اما کاش صفحه اي جدا براي پاسخ به سوالات داشتيد؟!

چه سرگردان است اين عشق
که بايد نشاني اش را
از کوچه هاي بن بست گرفت
چه حديثي است عشق
که نمي پوسد و افسرده نيست
حتي آن هنگام
که از آسمان به خانه آوار
شود
[گل]

خداوند حفظتان كند ان شاءالله

قسمت دوم پاسخ:

براى بهره‏ورى و بازده مثبت از اوقات فراغت و پرداختن به تفريحات سالم توجه به موارد زير مى‏تواند مفيد شد:
الف) طبيعت؛ تفريح و سپرى كردن اوقات فراغت، بايد در محيط طبيعى، نشاط‏آور و سرورانگيز باشد. وجود كوهستان‏ها، جنگل‏ها، گل‏ها، گياهان، رودها، آبشارها، روح و روان آدمى را آرام كرده و به فرد شادى و نشاط مى‏بخشد(در اين باره، در قران كريم در واژه‏هاى «جنّت»، «نعيم»، «فوز»، «سعيد» و از اين قبيل موضوع‏ها را تحقيق نمائيد).
وجود درختان سرسبز و پرشاخ و برگ و باغ‏هايى كه درختانش به هم پيچيده است تداعى‏كننده بهشت است و روح انسان را صفا مى‏بخشد.
آب جارى (و ماء مسكوب؛ آب در بهشت پيوسته جريان دارد)واقعه، آيه‏ى 31).
يكى ديگر از پديده‏هاى شادى‏آفرين و بهجت‏آور است. هر چه محيط فرد، به محيط طبيعى نزديك‏تر و شبيه‏تر باشد، آرامش و آسايش خاطر بيشترى را براى او به همراه مى‏آورد و بر عكس هر چه تضادها بيشتر باشد، ناآرامى روانى بيشتر رخ مى‏نمايد.
اولين ثمره استفاده از طبيعت كاستن از صدمات جسمى و روانى است.
ب) سير و سفر؛ يكى از لذت‏بخش‏ترين تفريحات سالم كه بعض از مردم را واداشته تا اولين فرصت تعطيلى را به آن اختصاص دهند، مسافرت است. قرآن مردم را به گردش در زمين فرمان داده تا از طريق آن، با وضع گذشتگان آشنا شوند و علل انحراف و انحطاط جوامع را به خوبى دريابند و به هدفمندى زندگى پى ببرند(حج، آيه‏ى 46، نامه‏ى 31 نهج البلاغه حضرت امير(ع) را ملاحظه بفرمائيد).
گردش چون جارى شدن آب است كه از آلودگى و فساد آن مانع مى‏شود. ولى سكون و در جاماندن موجب آلودگى است. البته همان طور كه ذكر شد سير و سفر و مطالعه دنياى طبيعت يا دفتر تكوين علاوه بر جنبه تفريحى آثار تربيتى و معرفتى كم‏نظيرى نيز دارد تا جائى كه خلقت آسمان‏ها و زمين، شب و روز، ماه و خورشيد و... نشانه‏هايى از علم و قدرت و حكمت خداوند است.
ج) نقش ادبيات و شعر؛ مردم ايران از ديرباز، مردمى ادب دوست بوده‏اند. «بوستان»، «گلستان»، «شاهنامه»، «ديوان حافظ» از پرطرفدارترين كتب ادبى به حساب مى‏آمد و اكنون نيز همتايى براى آن‏ها نيست. سخن از مقوله‏هاى ادبى، اجتماعى، سياسى، فلسفى، اعتقادى، اخلاقى و گاهى اوقات در قالب طنز، در تركيب‏هاى نظم و نثر وجود دارد كه اهل خود را جذب مى‏كند و مجالسى خوش و خاطره‏انگيز فراهم مى‏نمايد و همه اين‏ها از ديرباز از مظاهر تفريحات سالم بوده و هست.
د) ورزش و بازى؛ ورزش و بازى از تفريحات سالم، سودمند و نشاط‏انگيزى است كه در تأمين سلامت و بهداشت جان و تن، تأثيرات زيادى دارد. اسلام حفظ بدن و سلامتى آن را وظيفه اوليّه هر مسلمانى مى‏داند و به آن همان اهميت را مى‏دهد كه براى سلامتى روح، ارزش قايل است. در حدى كه علم «ابدان» را هم‏رديف علم «اديان» برمى‏شمرد. چنان كه پيامبر مى‏فرمايد: العلمُ عِلمانِ: علمُ الاديان و علمُ الابدان؛ علم بر دو نوع است: دين‏شناسى و بدن‏شناسى(بحار، ج 1، ص 220).
در سيره معصومين(ع) پياده‏روى يا مشى، نمود بارزى دارد مثلاً نقل شده امامان ما در بيشتر مواقعِ حج، به صورت پياده براى انجام اين عمل عبادى مشرّف مى‏شدند.
در پايان سخن خود به فرمايش قرآن اشاره نموده‏ايد: كه قرآن مؤمنان را به سبقت و سرعت در كارهاى خير دعوت مى‏كند. از جمله در توصيف مؤمنان مى‏فرمايد اولئك يُسارعونَ فى الخيرات و هم لها سابقون؛ (مؤمنان) كسانى هستند كه به انجام كارهاى خير مى‏شتابند و نيز در اين مسير از هم پيشى مى‏گيرند(مؤمنون، آيه‏ى 61).
از نوشته شما استفاده مى‏كنيم كه در تشخيص كارهاى خير و انتخاب آن‏ها، و دورى از گذراندن وقت به بطالت، معرفت و شناخت كافى را داريد. پس:
گُهر وقت، بدين تيرگى از دست مده

آخر اين دژ گرانمايه بهايى دارد
صرف باطل نكند عمر گرامى ـ پروين ـ

آن كه چون پيرِ خرد، راهنمايى دارد
خداوند نعمت عقل و آگاهى و قدرت اختيار و تصميم‏گيرى را در اختيار بنى‏آدم قرار داده است. پس با اراده‏ى قوى به دانسته‏هاى صحيح خود عمل كنيد و به صورت مرتب با استادى كه از شخصيت علمى و معنوى برخوردار است ارتباط داشته باشيد و از برنامه‏هاى تعليمى و تربيتى وى بهره بگيريد.
براى كسب اطلاعات بيشتر ر.ك:
1. مجله‏ى حديث زندگى، (نشانى مجله: قم ـ صندوق پستى 816/37185).
2. مجله‏ى پرسمان.
3. شرع و شادى، ابوالفضل طريقه‏دار، نشر همسايه، 1376.

سوال:تفريح سالم از نظر اسلام چه نوع تفريحي است؟

نتيجه تحقيق نويسنده وبلاك راه فضيلت:
قسمت اول پاسخ:
اميرمؤمنان حضرت على(ع) كه بر او و اولاد گرامى‏اش درودها باد، مى‏فرمايند: مؤمن را سه وقت است: «وقتى كه در آن با پروردگار خود به راز و نياز مى‏پردازد و وقتى كه به حساب نفس خود مى‏رسد و وقتى كه به لذّت‏هاى حلال و خوش مى‏گذراند»(ميزان الحكمه، ج 5، ص 2122).
و نيز حضرت در نامه‏ى خود به مالك اشتر مى‏فرمايد: «اگر در همه‏ى اوقات نيّت، پاك و درست باشد و مردم در امنيت و آسايش باشند، اوقات همه از آنِ خداست»(ميزان الحكمه، ج 5، ص 2125).
امروزه به تجربه علمى نيز ثابت شده، اوقاتى كه انسان به تفريح مى‏پردازد، سبب انبساط خاطر اوست و آمادگى براى ساير فعاليت‏هاى زندگى از طريق همين تفريحات سالم به دست مى‏آيد و اگر زندگى را در نظر بگيريم كه يكسره فعاليت، كار، درس و نظاير اين‏ها باشد طولى نخواهد كشيد كه تعادل روحى و جسمى انسان به هم خواهد خورد و شالوده‏ى وجود به سستى خواهد گرائيد.
در زمان ائمه معصومين(ع) تفريح‏هايى مانند گردش، شنا، سواركارى، كشتى و مواردى از اين دست بوده است. ولى اين را بايد در نظر گرفت كه تفريح‏هاى سالم در هر زمان متناسب با شرايط آن زمان بوده است. حتى مردم هر كشور و هر منطقه‏اى براى خود تفريح خاص دارند كه ممكن است براى ساير مردم در مناطق ديگر عجيب به نظر رسد.
اگر ايران خودمان را بررسى كنيم، در ايران باستان مردم در اوقات فراغت خود جهت تفريح بهره‏ها مى‏بردند، كتاب‏هاى شعر را سينه به سينه انتقال مى‏دادند. با خط خوش، چند بيتى بر تن پوست و بعدها بر كاغذ مى‏نوشتند. به دل كوهسارها پناه مى‏بردند. در منازل و معابر، گرد هم مى‏نشستند و از هر درى سخن مى‏گفتند. در خلوت خود با سنگ و خاك و چوب نقش هنر مى‏زدند.
با ورود اسلام و پذيرش دين از سوى ايرانيان، تحولى در نگرش مردم صورت گرفت. به اين ترتيب كه هر قدر شناخت فرد نسبت به جهان، انسان و زندگى، گسترده‏تر و عميق‏تر شد، او به اهميت وقت و عمر بيشتر پى برد و براى استفاده از آن برنامه‏ريزى‏ها نمود و از آن جايى كه انسان مؤمن، عمر را نعمتى الهى مى‏داند كه فقط يكبار توفيق بهره‏ورى از آن دارد، لذا در همه‏ى لحظات عمر، اعمال و رفتار خود (شامل كار، استراحت، عبادت، تفريح و...) را در مسير قرب الهى قرار مى‏دهد.
قرآن شريف مى‏فرمايد: «قسم به عصر، كه واقعاً انسان در معرض زيان است. مگر آنان كه ايمان آورده‏اند و كارهاى شايسته كرده و به حق و صبر، يكديگر را توصيه كرده‏اند»(سوره عصر).
ايرانيان با تمدنى كهن مسلمان شدند و اسلام ايشان را با امرى بسيار مهمّ آشنا كرد. آن امر مهم اين بود كه براى وقت و زمان ارزش زيادى قايل شوند، در عين حال ميانه‏روى و اعتدال را سرلوحه زندگى خود سازند. و تأييد اين سخن پيامبر به صحابه خود فرمود: «به تفريح و بازى بپردازيد، زيرا من دوست ندارم در دين شما سخت‏گيرى ديده شود»(ميزان الحكمة، ج 4، ص 2804).

بروزم