قسمت پنجم پاسخ:زندگي شيخ رجب علي خياط

ستايش از پادشاه ستمکار

جناب شيخ، دوستان و شاگردان خود را از همکاري با دولت حاکم ( پهلوي) و به خصوص از تعريف و تمجيد آنان بر حذر ميداشت. يکي از شاگردان شيخ از وي نقل کرده‌است که فرمود:

« روح يکي از مقدسين را در برزخ ديدم محاکمه مي‌کنند و همه کارهاي ناشايسته سلطان جاير زمان او را در نامه عملش ثبت کرده و به او نسبت مي‌دهند. شخص مذکور گفت: من اين همه جنايت نکرده‌ام.

به او گفته شد: مگر در مقام تعريف از او نگفتي: عجب امنيتي به کشور داده‌است؟

گفت: چرا!

به او گفته شد: بنابر اين تو راضي به فعل او بودي، او براي حفظ سلطنت خود به اين جنايات دست زد. »

در نهج‌البلاغه آمده است که امام علي(ع) فرمود:

« الراضي بفعل قوم کالداخل فيه معهم، و علي کل داخل في باطل اثمان: اثم العمل به، و اثم الرضا به؛

هرکه به کردار عده‌اي راضي باشد، مانند کسي است که همراه آنان، آن کار را انجام داده باشد و هر کس به کردار باطلي دست زند او را دو گناه باشد؛ گناه انجام آن و گناه راضي بودن به آن. »

وفات

سرانجام در روز بيست و دوم شهريور ماه سال 1340 هجري شمسي سيمرغ وجود پربرکت شيخ پس از عمري خودسازي و سازندگي از اين جهان پر کشيد.