قسمت دوم پاسخ:


1- خودكشى نافرمانى و سرپيچى از دستور خدا است و كسى كه دستور خدا را ناديده انگارد و سرپيچى كند مستحق عذاب مى‏گردد.
2- خودكشى دليل بر عدم ايمان و ياس و نا اميد شدن از خدا مى‏باشد و ياس و نااميدى از خداوند از بزرگ‏ترين گناهان است كه گاهى در رتبه شرك و كفر قرار مي گيرد.
3- كسى كه دست به خودكشى زده همانند كسى كه ديگرى را كشته انسان و انسانيت در نظر او بى‏ارزش شده است. از اين جهت بين خودكشى يا كشتن ديگران فرقى نيست و همان‏گونه كه هر كس ديگرى را كشت مستحق عقوبت و عذاب مى‏گردد انسانى كه خودكشى كرده نيز مستحق عقوبت و عذاب الهى مى‏گردد و اين با عدالت خدا هيچگونه منافاتى ندارد.
ب. به عنوان يك دوست دلسوز و علاقه‏مند به شما تا زمانى كه نامه بعدي تان را براي ما ارسال خواهيد كرد به نكات و توصيه‏هاى مشفقانه ما توجه كرده و سعى كنيد آنها را رعايت فرماييد:
1- هرگز در طول شبانه‏روز بيكار و تنها نباشيد.
2- براى تمام اوقات شبانه‏روز برنامه منظم ريخته و هيچ‏زمانى بيكار نباشيد و اوقات فراغت خود را با كارهاى مختلف ورزشى، علمى، هنرى، كمك به ديگران و ديد و بازديدها و... پر كنيد.
3- در فعاليت‏هاى دسته‏جمعى اردوها، تجمع‏هاى دوستانه، ورزش دسته‏جمعى و... شركت فعال داشته باشيد.
4- هرگاه چنين افكارى به ذهنتان خطور كرد با افكار جايگزين از آن رهايى يابيد.
5- هميشه موضوع يا موضوعات مختلف براى فكر كردن درباره آنها براى خود آماده داشته باشيد.
6- توانايى‏ها، موفقيت‏ها، نعمت‏هاى خدادادى را روى كاغذى يادداشت نموده و هر روز و هنگام هجوم افكار منفى، آن را بخوانيد.

ج. مطمئن باشيد اگر مرغي از قفس پريده است، مرغ هاي شايسته تر و بهتري هنوز در قفس هستند و چه بسا آن فرد مورد نظر شايسته همسري با شما نبوده است هر چند به او دل بسته بوديد. ولي بدانيد پس از چندي اين افكار و انديشه ها افول خواهد كرد و به طريق معقول و پسنديده اي حل مي شود آنچه در زمان خاصي لازم و ضروري است همان صبر و مقاومت و تحمل كوتاه مدت است كه خوشي و خرمي درازمدت آينده را به دنبال خواهد داشت.