«گلدسته»
كاسه ها را بِبَر
باران نمي آيد
دريا...؟
دور قطره را خط بكش
اينجا نايست.
دنبال چه مي گرديد؟
من از ضيافت كركسها مي آيم
بگو واژه هايم را پس بدهند
ما زني ميان خود نداريم
با كفتار تباني كنيد
شير پير شده..
مرغابي نشو
كبوتر
چشم كه را دور ديده اي؟
در اين شهر
سرب داغ است
جواب گلدسته خواهي...!
=========
«سفر نكن»
از صداقت سفر نكن غمگين
در مصيبت اثر نكن غمگين
مرگ باغ ستاره ها تلخ است
آسمان را خبر نكن غمگين
تو سرآغاز بودني، با مرگ
خانه را بي پدر نكن، غمگين
تو اسير شروع امروزي
سمت فردا خطر نكن غمگين
من پر از خاطرات پروازم
از سقوطم حذر نكن غمگين
بند لبهاي بسته را بگشا
با سكوتم سفر نكن غمگين
http://bahare-tabiat.blogfa.com
بهار طبيعت