سوال:: بيعت گرفتن پيامبر از مردم در روز غدير بجز بيعت زباني (با آن همه جمعيت)آيا به صورت ديگري هم انجام شد يانه؟واگر بله چگونه؟

نتيجه تحقيق نويسنده وبلاك راه فضيلت:
قسمت اول پاسخ:
از اين كه سوال خود را با وبلاك راه فضيلت در ميان گذاتشيد از شما كمال تشكر و قدر داني را دارم اميدوارم كه بتوانم خدمت گزار خوبي براي شما باشم .
در مورد ماجراي غدير با ان جمعيت بسيار زياد بيعت گرفته شد و اين بيعت گرفتن مانند چك و سفته گرفتن در اين دوره زمان است كه بسيار محكم و قطعي است اما در چگونگي بيعيت بايد عرض كنم كه:
با پايان يافتن خطابه پيامبر اکرم، مردم به سوى پيامبر(صلي الله عليه و آله)و امير المؤمنين(عليه‌السلام) هجوم آوردند، و با ايشان به عنوان بيعت دست مى‏دادند و تبريک و تهنيت مى‏گفتند.
پيامبر اکرم(صلي الله عليه و آله) دستور دادند تا دو خيمه بر پا شود. در يکى خود نشستند و به امير‌المؤمنين (عليه السلام) دستور دادند تا در خيمه ديگر بنشينند. مردم دسته دسته در خيمه پيامبر (صلي الله عليه و آله) حضور مى‏يافتند و پس از بيعت و تبريک به خيمه اميرالمؤمنين (عليه‌السلام) مى‏آمدند و به عنوان امام و خليفه بعد از پيامبرشان با حضرتش بيعت مى‏کردند و با لقب «امير‌المؤمنين» بر آن حضرت سلام مى‏کردند، و اين مقام والا را تبريک و تهنيت مى‏گفتند. برنامه بيعت و تهنيت تا سه روز ادامه داشت و حضرت اين مدت را در منطقه غدير اقامت داشتند.
مسئله جالب در اين بيعت آن است که کسانى که در غدير پيش از همه با اميرالمؤمنين بيعت نمودند و خود را از ديگران جلو انداختند؛ زودتر از همه بيعت خود را شکستند و پيمان خود را زير پا گذاشتند.
در تاريخ آمده که خليفه دوم بعد از بيعت، اين کلمات را بر زبان مى‏راند: «افتخار برايت باد، گوارايت باد، اى پسر ابى طالب! خوشا به حالت اى اباالحسن، اکنون مولاى من و مولاى هر مرد و زن مؤمنى شده‏اى»!!!

چگونگي بيعت زنان با اميرالمومنين

از طرف ديگر، پيامبر (صلي الله عليه و آله) دستور دادند تا ظرف آبى آورده و پرده‏اى بر روى آن زدند. امير‌المؤمنين(عليه السلام) دست خود را در ظرف آب نهاده و زنان در سوى ديگر پرده با قرار دادن دست خود در ظرف آب، با آن حضرت بيعت کردند.
يادآورى مى‏شود که حضرت صديقه طاهره فاطمه زهرا (عليهاالسلام) در غدير حضور داشتند، و کليه همسران پيامبر (صلي الله عليه و آله) نيز در آن مراسم حاضر بودند.

عمامه سحاب پيامبر

در اين مراسم، پيامبر اکرم(صلي الله عليه و آله) عمامه خود را که «سحاب» نام داشت، به عنوان تاج افتخار بر سر اميرالمؤمنين (عليه السلام) گذاشتند و انتهاى عمامه را از پشت سر بر دوش آن حضرت قرار دادند.

شعر غدير

در مراسم پر شور غدير، حسان بن ثابت از پيامبر اکرم(صلي الله عليه و آله) اجازه خواست تا به مناسبت اين واقعه عظيم شعرى درباره اميرالمؤمنين حضرت علي(عليه السلام) بسرايد.
حضرت فرمودند: بگو به برکت خداوند.
حسان در جاى بلندى قرار گرفت و گفت: «اى بزرگان قريش، سخن مرا به گواهى و امضاى پيامبر (صلي الله عليه و آله) گوش کنيد.» سپس اشعارى را که همانجا سروده بود خواند که به عنوان يک سند تاريخى از غدير ثبت شد و به يادگار ماند.

جبرئيل در غدير

اتمام حجت ديگر اين بود که مردى زيباروى در کنار مردم مى‏گفت:
«به خدا قسم روزى مانند اين روز هرگز نديدم. چقدر کار پسر عمويش را محکم نمود! براى او پيمانى بست که جز کافر به خدا و رسولش آن را بر هم نمى‏زند. واى بر کسى که پيمان او را بشکند.»
عمر نزد پيامبر(صلي الله عليه و آله) آمد و گفت: شنيدى اين مرد چه مى‏گفت؟! حضرت فرمودند: او را شناختى؟ گفت: نه. حضرت فرمودند.
«او روح الامين جبرئيل بود. تو مواظب باش اين پيمان را نشکنى. اگر چنين کنى خدا و رسول و ملائکه و مؤمنان از تو بيزار خواهند بود!»