شاگردان و یاران امام صادق علیه السلام مانند پروانه گرد وجودش حلقه زده بودند.امام از یکی از یارانش پرسید:به چه کسی جوان می گویند؟
او در پاسخ امام عرض کرد:آن کسی که در سن جوانی است.
امام فرمود:با این که اصحاب کهف در سنین پیروی بودند خداوند آن ها را به خاطر ایمانی که داشتند با عنوان جوان یاد کرده است.در آیه 10 سوره کهف می فرماید:
باد آور زمانی را که این گروه جوانان به غار پناه بردند.
آنگاه امام صادق در پایان فرمودند:
هر کس به خدا ایمان داشته باشد و تقوا پیشه کند جوان است.
 هرچند پیر و خسته دل و ناتوان شدم                     هرگه که یاد روی تو کردم جوان شدم
بخت جوان دارد آن که با تو قرین است                     پیر نگردد که در بهشت برین است
آدرس:حکایت های شنیدنی ج 5 ص 58-تفسیر نور الثقلین ج 3 ص 244-یکصد موضوع پانصد داستان ج 1 ص 98