همه ما به آینده فکر می کنیم و لذا برای رسیدن آن خود را آماده می کنیم درس می خوانیم که آینده شغل مناسبی داشته باشیم.پس انداز می کنیم که آینده از آن استفاده کنیم.ورزش می کنیم که آینده قهرمان مشهوری بشویم و ...پس همه ما به آینده خود علاقه مند هستیم و سختی های امروز را برای ساختن فردا می کشیم ...اما یک چیز در اعمال ما ممکن است کمی مظلوم واقع شده باشد همه این کارها که ما می کنیم بیشتر مربوط به جسم است و روح در این جا مورد نا عدالتی واقع شده است...
سوال:ما برای روح خود چه مواردی را آماده می کنیم؟منظورم این است که چه دور اندیشی برای روح خود داریم؟آیا غذای روح ما سالم است؟آیا برای روح خود به اندازه کافی غذا تهیه می کنیم؟بهترین و اصلی ترین غذای روح ارتباط با خداوند و ریاضت است برای اصلاح معضلات روحی.ما در این مورد چقدر دور اندیشی داشتیم؟چقدر به اصلاح نفس خود پرداختیم؟مولای متقیان در سخنی گهربار چنین می فرماید:
دور اندیش کسی است که خود را به جهاد با نفس مشغول دارد و آن را اصلاح گرداند و نفس را از خواهش ها و لذت هایش باز دارد و زمام آن را در اختیار گیرد.
آدرس روایت:میزان الحکمه شماره 3886