چند روزی هست که در مورد امید و نا امیدی در زندگی می نویسم در این پست می خوام خدمت شما یک مطلب باور نکردنی بنویسم،وقتی داشتم در مورد این موضوع مطالعه می کردم به احادیثی از اهل بیت رسیدم که خیلی برام شیرین و جذاب بود.درست هست که نا امیدی خیلی بد هست اما بعضی از نا امیدی ها خیلی خوب هستند که من به یک مورد آن اشاره می کنم و آن نا امیدی از مردم می باشد به این صورت که اهل بیت فرموده اند:
امام باقر علیه السلام می فرماید:بر شما باد بر نا امیدی از آن چه در دست مردم است«یعنی عزت و بزرگی به این است که به مال مردم طمع نداشته باشید»«1»
حضرت صادق علیه السّلام می فرماید:اگر می خواهى که چشمت روشن باشد و به خیر دنیا و آخرت نائل شوى چشم طمع خود را از آن چه که در دست مردم است قطع کن و از آنان چشم توقع نداشته باش.و خود را فرض کن که مرده اى و در زمره اموات هستى «همان گونه که اموات دیگر چشم طمع ندارند»و خود را بالاتر از هیچ کس ندان و زبانت را حفظ کن مانند مال خویش.«2»
امام سجاد علیه السّلام می فرماید:همه نیکى را در قطع طمع مشاهده کردم و باید به آن چه در دست مردم می باشد بى اعتنا بود«3»
منابع:
1:قَالَ الْبَاقِرُ علیه السلام:عَلَیک بِالْیأْسِ مِمَّا فِی أَیدِی النَّاسِ«منلایحضره الفقیه، ج 4 ص 410»
2:قَالَ الصَّادِقُ علیه السلام:إِنْ أَرَدْتَ أَنْ تَقَرَّ عَینُک وَ تَنَالَ خَیرَ الدُّنْیا وَ الآخِرَةِ فَاقْطَعِ الطَّمَعَ عَمَّا فِی أَیدِی النَّاسِ وَ عُدَّ نَفْسَک فِی الْمَوْتَى و لا تحدثن نفسک أنک فوق أحد من الناس و اخزن لسانک کما تخزن مالک«خصال صدوق، ج 1 ص 121»
3:قَالَ عَلِی بْنُ الْحُسَینِ علیه السلام:رَأَیتُ الْخَیرَ کلَّهُ قَدِ اجْتَمَعَ فِی قَطْعِ الطَّمَعِ عَمَّا فِی أَیدِی النَّاسِ«کافى، ج 2 ص 320»