در پست قبلی«راه های کسب آزادی» روش هایی را جهت کسب آزادی بیان کردم در این پست می خواهم ادامه راه هایی که از طریق اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آله بیان شده است را خدمت شما عرض کنم ..
راه های کسب آزادی:
1:عبادت برای خدا:اگر کسی خدا را عبادت کند نه به خاطر ترس از عذاب و نه به خاطر طمع داشتن به بهشت،او در واقع آزاد مردی واقعی می باشد،و اصلا عبادت خداوند فقط به خاطر این باید باشد که خداوند شایسته عبادت کردن است،همان گونه که در روایت بسیار زیبایی از امام صادق علیه السلام این گونه نقل شده است که حضرت فرمودند:
عبادت بر سه وجه است گروهى خداوند را براى ترس عبادت مى کنند آن عبادت بردگان است،گروهى خداوند را براى طلب ثواب و پاداش عبادت مى کنند که آن عبادت مزد بگیران است،و گروهى هم براى خدا و محبت او عبادت مى کنند که آن عبادت آزادگان مى باشد و این بهترین عبادت مى باشد«1»
2:قناعت کردن:بسیاری از کسانی که در بند گناهان اسیر شدند،یا کسانی که در بند زندان ها هستند،کسانی هستند که به لقمه حلال قانع نبودند و می خواستند راه صد ساله را یک شبه طی کنند و به خاطر همین به اموال دیگران طمع کردند و در زندان گرفتار شدند،پس کسی که می خواهد همیشه آزاد زندگی کند باید راه قناعت را در پیش بگیرد همان گونه که از مولای منتقیان این گونه نقل شده است که حضرت فرمودند:
شخص قانع آزاد است و شخص طمع کار بنده و برده است.«2»
3:عمل کردن به وعده:گاهی انسان خجالت می کشد در کنار دوستی حاضر شود و اگر از او بپرسند چرا در به دیدار فلانی نمی روی؟می گوید من به وعده ای که به او داده بودم عمل نکرده ام،یا اگر آن شخص به دیدارش بیاید خودش را مخفی می کند! این ها نشانه این است که انسان آزاد نیست،پس بیایید با عمل کردن به وعده هایی که به دیگران می دهیم آزادی خود را تضمین کنیم همان گونه که امیر المومنین می فرماید:
هر کس به وعده نیکی که در گذشته داده است عمل کند آزادگی اش کامل است«3»
4:بنده خدا بودن:خداوند همه انسان ها را آزاد خلق کرده است که تن به ذلت و پستی ندهند،اما متاسفانه برخی از انسان های برای به دست آوردن منافع زود گذر دنیا دست به هر کار پستی می زنند،و حتی گاهی بنده حلقه به گوش دشمنان می شوند و این در حالی است که خداوند دوست دارد بندگانش همه آزاد باشند همان گونه که امیر المومنین می فرماید:
بزرگوار تر از آن باش که به پستی تن در دهی،هر چند که پستی تو را به آن چه خواهی برساند؛زیرا تو نمی دانی دربرابر آن چه از آبرو و شخصیت در این راه از دست می دهی،چه عوض و بهایی به دست می آوری!بنده دیگری مباش که خدا تو را آزاد آفریده است.«4»
منابع:
1:عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ:إِنَّ الْعُبَّادَ ثَلَاثَةٌ قَوْمٌ عَبَدُوا اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ خَوْفاً فَتِلْکَ عِبَادَةُ الْعَبِیدِ وَ قَوْمٌ عَبَدُوا اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى طَلَبَ الثَّوَابِ فَتِلْکَ عِبَادَةُ الْأُجَرَاءِ وَ قَوْمٌ عَبَدُوا اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ حُبّاً لَهُ فَتِلْکَ عِبَادَةُ الْأَحْرَارِ وَ هِیَ أَفْضَلُ الْعِبَادَ« الکافى ج 2 ص 84»
2: قال علی علیه السلام:الْعَبْدُ حُرٌّ مَا قَنِعَ الْحُرُّ عَبْدٌ مَا طَمِعَ«غرر الحکم و درر الکلم ص ص 391»
3:قال علی علیه السلام:مَنْ قَضَى مَا أُسْلِفَ مِنَ الْإِحْسَانِ فَهُوَ کَامِلُ الْحُرِّیَّه«تصنیف غرر الحکم و درر الکلم ص 391»
4: قال علی علیه السلام:وَ أَکْرِمْ نَفْسَکَ عَنْ کُلِّ دَنِیَّةٍ وَ إِنْ سَاقَتْکَ إِلَى الرَّغَائِبِ فَإِنَّکَ لَنْ تُعْتَاضَ بِمَا تَبْذُلُ مِنْ نَفْسِکَ عِوَضاً وَ لَا تَکُنْ عَبْدَ غَیْرِکَ وَ قَدْ جَعَلَکَ اللَّهُ حُرّا«مجموعة ورام تنبیه الخواطر ج1 ص 72»
