همان گونه که در مطلب قبلی بیان شد انسان گل سر سبد هستی می باشد،و خداوند همه بندگانش را دوست دارد،و دوست دارد که مخلوقات هم نسبت به هم مهربان باشند و در همه امور به هم احترام بگذارند.
پیامبر گرامی اسلام نیز این گونه بودند،و به جهت این که احترام دیگران را حفظ کنند با آن ها در امور مشورت می کرند و نظر دیگران را جویا می شدند ولو این که قبلا نظری داده باشد و نظرش به ضرر دیگران تمام شده باشد،همان گونه قبل از آغاز جنگ احد در چگونگى مواجهه با دشمن با یاران خود مشورت کرد و نظر اکثریت بر این شد که اردوگاه،دامنه احد باشد و لی این نظر،نتیجه رضایت بخشى نداشت.
در این جا این فکر به نظر بسیارى مى رسید که در آینده پیامبر نباید با کسى مشورت کند.قرآن به این طرز تفکر پاسخ مى گوید و دستور مى دهد که باز هم با آن ها مشورت کن هر چند نتیجه مشورت در پاره اى از موارد،سودمند نباشد زیرا از نظر کلى که بررسى کنیم منافع آن روی هم رفته به مراتب بیش از زیان هاى آن است و اثرى که در آن براى پرورش فرد و اجتماع و بالا بردن شخصیت آن ها وجود دارد از همه این ها بالاتر است.«1»
و البته این گونه احترام گذاشتن در زندگی حضرت ابراهیم نیز دیده می شود،وقتی که خداوند به حضرت ابراهیم دستور داد که باید فرزندت را قربانی کنی،حضرت ابراهیم با فرزندش این موضوع را این گونه مطرح می کند:
هنگامى که با او به مقام سعى و کوشش رسید،گفت:پسرم! من در خواب دیدم که تو را ذبح مى کنم،نظر تو چیست؟گفت پدرم! هر چه دستور دارى اجرا کن،به خواست خدا مرا از صابران خواهى یافت«2»
با این حال که دستور خداوند است ولی پدر با صراحت مساله ذبح را با فرزند 13 ساله مطرح مى کند و از او نظرخواهى مى کند و براى او شخصیت مستقل و آزادى اراده قائل مى شود
انتخابات احترام به خون شهیدان است،انتخابات وارد شد در دایره مشورتی کشور می باشد،پس بیایید ضمن حضور در انتخابات و رای دادن به کاندیدای مورد نظرمان از تخریب دیگران و پایمال کردن شخصیت دیگران پرهیز کنیم....
جهت دیدن تصویر با کیفیت بهتر اینجا را کلیک کنید
لطفا از وبلاگ گروهی ما دیدن فرمایید برای دیدن وبلاگ گروهی روی کلمه معراج کلیک کنید
منابع:
1:خلاصه تفسیر آیه 159 آل عمران
2:فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْیَ قالَ یا بُنَیَّ إِنِّی أَرى فِی الْمَنامِ أَنِّی أَذْبَحُکَ فَانْظُرْ ما ذا تَرى قالَ یا أَبَتِ افْعَلْ ما تُؤْمَرُ سَتَجِدُنی إِنْ شاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرین«آیه 102 سوره صافات»