روز سختی بود و اهل خانه همگی روزه بودند،مادر خانه نانی تهیه کرده بود تا اهل خانه با آن افطار کنند،زمان افطار فرا رسید و مسکینی که با صد امید در خانه را می زد درخواست کمک کرد،پدر و مادر سهمیه نانشان را به فقیر دادند و بچه ها نیز همین کار را انجام دادند و شب را با آب افطار کردند و روز بعد را دوباره روزه گرفتند و این بار نیز وقت افطار یتیمی درخواست کمک نمود و همه اهل خانه سهمیه خود را به فقیر دادند و روز بعد اسیری ابراز نیاز کرد و برای روز سوم تنها غذای مورد علاقه خود را به اسیر دادند و خود این چند روز گرسنگی را تحمل کردند ...
راستی چرا اهل بیت این همه اهل ایثار و از خود گذشتگی بودند مگر نه این که می گویند چراغی که به خانه روا است به مسجد حرام است؟
فواید ایثار و از خود گذشتگی:
1:ایثار کننده مستحق بهترین نام ها و صفت ها است:اسم ها و صفت ها حکایت کننده از شخصیت افراد می باشد و هر کسی دوست دارد اسمی زیبا داشته باشد و در بین مردم به بهترین صفات مشهور بشود، و این خواسته زمانی محقق می شود که انسان اهل ایثار و از خود گذشتتگی باشد، انسان ایثار گر شایسته بهترین صفات و نام ها می باشد همان گونه که از امیر المومنین این گونه نقل شده است که حضرت می فرماید:
کسى که ایثار کند، سزاوار نام بردارى به فضیلت ونیکی است.«1»
2:باعث بالا رفتن وجهه اجتماعی می شود:هر کسی دوست دارد در جامعه ای که زندگی می کند در بین مردم بهترین باشد و همه او را به چشم انسان خوب و محترم نگاه کنند برای رسیدن به این منظور بسیار مهم باید از راه ایثار و از خود گذشتگی وارد شد همان گونه که امیر المومنین در این زمینه می فرماید:
بهترینِ مردم، کسى است کـه در تنگ دستى اش ایثارگر و شکیبا باشد«2»
منابع:
1:قال الإمامُ علیٌّ علیه السلام : مَن آثَرَ عَلى نَفسِهِ استَحَقَّ اسمَ الفَضیلَةِ.«میزان الجکمه ج 1 ص 18 و 20»
2:قال الإمامُ علیٌّ علیه السلام :خَیرُ النّاسِ مَن کانَ فی عُسرِهِ مُؤثِرا صَبورا«میزان الجکمه ج 1 ص 18 و 20»