روزی به اتوبوس واحد سوار شدم، خیلی شلوغ بود، و جا برای نشستن نبود، در یکی از ایست گاها پیرمردی سوار شد و اتوبوس حرکت کرد ،پیرمرد نمی توانست به خوبی روی پاهایش بایستد، در همین حال بود که دیدم شخصی که یکی از پاهایش مجروح شده بود از روی صندلی بلند شد و پیرمرد را با احترام و خواهش سر جای خودش نشاند با این که خودش به صندلی نیاز داشت . من با دیدن این صحنه خیلی خوشحال شدم که هنوز افرادی پیدا می شوند که از خود گذشتگی وایثار دارند.در اینجا بود که با خودم فکر کردم که چه خوب است که ما انسان ها در لحظه لحظه زندگی  خود به فکر دیگران هم باشیم و فقط به خودمان فکر نکنیم و کمی در مورد ایثار و از خود گذشتگی تحقیق کردم و در قران به آیه ای رسیدم که خداوند ایثار و از خود گذشتگی را یکی از راهای رستگاری و سرفرازی در دنبا و آخرت خوانده بود.
وَ الَّذِینَ تَبَوَّؤُا الدَّارَ وَ الْإِیمانَ مِنْ قَبْلِهِمْ یُحِبُّونَ مَنْ هاجَرَ إِلَیْهِمْ وَ لا یَجِدُونَ فِی صُدُورِهِمْ حاجَةً مِمَّا أُوتُوا وَ یُؤْثِرُونَ عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ وَ لَوْ کانَ بِهِمْ خَصاصَةٌ وَ مَنْ یُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُون‏
 و براى کسانى که در دار الهجرة (سرزمین مدینه) و در خانه ایمان، قبل از مهاجران، مسکن گزیدند، آنها کسانى را که به سویشان هجرت کنند دوست مى‏دارند و در دل خود نیازى به آنچه به مهاجران داده شده احساس نمى‏ کنند، و آنها را بر خود مقدم مى‏دارند هر چند شدیدا فقیر باشند، کسانى که خداوند آن ها را از بخل و حرص نفس خویش بازداشته رستگارند.
آدرس:سوره حشر آیه 9