کار از کار گذشته است، با یک گل بهار نمى شود، باید فرهنگ سازی بشود، ما و او را در یک قبر نمى گذارند. عیسى به دین خود، موسى به دین خود، دیگران هستند، به ما چه ربطى دارد.در زندگى شخصى افراد دخالت ممنوع است، نانم قطع شده و مردم از من رنجیده مى شوند.
خجالت مى کشم و با او رودرواسى دارم و...
همه این ها بهانه هایی است که موقع دیدن خلاف از دیگران می گوییم،
تصور کنید در یک کشتی نشسته اید و کشتی در وسط دریاست و یک نفر میخی برداشته و مشغول سوراخ کردن کشتی است آیا در این هنگام نیز این کلمات بر زبان کسی جاری می شود؟
آیا در این صورت می گویید به من چه ربطی دارد؟
می گویید باید فرهنگ سازی بشود؟ می گویید با یک گل بهار نمی شود؟ و...
وقتی خلافی صورت می گیرد گریبان گیر همه می شود مثالا، یک نفر سیگارى هواى همه محیط را آلوده مى کند، یک دروغ نیز همه ارتباطات را به هم مى ریزد، یک نگاهِ بد، سرچشمه عیاشى و زنا و فرزند حرام زاده مى شود که آن حرام زاده هر روز صدها فتنه و فساد مى کند.
بعضی ها می گویند ما یک بار تذکر دهیم و یا فقط ما تذکر بدهیم چه فایده ای دارد یا با یک گل بهار نمی شود ولی تاریخ خلاف این را ثابت نمود که با یک گل نیز بهار می شود
قیام امام حسین علیه السلام ثابت کرد که با یک حرکتِ خالصانه، مى توان تاریخ را متحوّل کرد ما باید با طاغوت ها مبارزه کنیم، زیر پا و سُم اسب برویم ولى زیر بار زور نرویم. سر به نیزه دهیم ولى در برابر ظلم سر خم نکنیم ما نباید تصوّر کنیم که آثار امر به معروف و نهى از منکر فورى است، زیرا گاهى آثار یک کلام یا قیام و حرکت، بعد از سال ها جلوه مى کند.
در مقابل گناه علنی باید ایستاد همان گونه که رسول گرامی اسلام می فرماید:
گناه مخفیانه تنها به گناهکار ضربه مى زند؛ ولى اگر از گناه علنى نهى نشود، به همه مردم ضربه خواهد زد.« بحار 97، ص 78»