ذلِکَ الَّذِی یُبَشِّرُ اللَّهُ عِبادَهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبى‏ وَ مَنْ یَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فِیها حُسْناً إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شَکُورٌ
این (فضل بزرگ) چیزى است که خداوند به بندگانش، آنان که ایمان آورده و کارهاى شایسته انجام داده‏ا ند بشارت مى ‏دهد. (اى پیامبر!به مردم) بگو:من از شما بر این (رسالت خود) هیچ مزدى جز مودّت نزدیکانم را نمى‏خواهم و هر کس کار نیکى انجام دهد،براى او در نیکویى آن مى ‏افزاییم.همانا خداوند بسیار آمرزنده و قدردان است.
نکته مهم این آیه:
 پاداش مؤمنان نیکوکار،باغ ‏هاى بهشتى و رسیدن به تمام خواسته‏ها و فضل بزرگ پروردگار است.در این آیه سخن از پاداش کسى است که با هدایت خود صدها میلیون نفر را به این باغ‏ ها و خواسته‏ ها رسانده است،یعنى پیامبر اسلام.
اگر هدیه یک شاخه گل تشکّر و پاداش لازم دارد،نجات بشریّت چه پاداشى خواهد داشت.
پیامبر اسلام از مردم درخواست مزد مادى نداشت،ولى چندین مرتبه از طرف خداوند با کلمه«قُلْ»مأمور شد تا مزد معنوى را که به نفع خود مردم است،از مردم تقاضا کند.«قُلْ ما سَأَلْتُکُمْ مِنْ أَجْرٍ فَهُوَ لَکُمْ»
پیام های این آیه شریفه:
1:بشارت خداوند بس بزرگ و عظیم است.«رَوْضاتِ الْجَنَّاتِ»،«ما یَشاؤُنَ»، «الْفَضْلُ الْکَبِیرُ»،«ذلِکَ الَّذِی یُبَشِّرُ اللَّهُ عِبادَهُ»
2:نشانه بنده خدا ایمان و عمل صالح است.«عِبادَهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ»
 3:رمز دریافت آن همه نعمت و بشارت، بندگى خدا و ایمان و نیکوکارى است.«عِبادَهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا»
4:مودت قربى مصداق روشن ایمان و عمل صالح است.«یُبَشِّرُ اللَّهُ عِبادَهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ ... إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبى‏»
5:درخواست مزد از زبان خود سنگین است،لذا پیامبر مأمور مى‏ شود از طرف خداوند مزد خود را به مردم اعلام کند.«قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ»
6:مودّت بدون معرفت امکان ندارد.(پس مزد رسالت قبل از هر چیز شناخت اهل بیت پیامبر است سپس مودّت آنان)«إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبى‏» 
7:مودّت بدون اطاعت،ریا و تملّق است.(پس مودّت قربى یعنى اطاعت از آنان)«إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبى‏»
8:قربى معصومند.زیرا مودّت گناهکار نمى‏تواند مزد رسالت قرار گیرد.«إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبى‏» 
9:مودّتى که قهراً همراه با معرفت و اطاعت است تنها در اهل بیت مستقر است.(کلمه «فى» رمز آن است که جایگاه مودّت تنها اهل بیت است.)«فِی الْقُرْبى‏» 
10:مودّت فى القربى،راهى براى کسب خوبى‏هاست.«إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبى‏ وَ مَنْ یَقْتَرِفْ حَسَنَةً»
11:مودّت اهل بیت علیهم السلام،برجسته ‏ترین حسنه است.«الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبى‏ وَ مَنْ یَقْتَرِفْ حَسَنَةً»
12:مودّت اهل بیت سبب دریافت پاداش بیشتر است.«نَزِدْ لَهُ فِیها حُسْناً»
 13:دوستى اهل بیت پیامبر،زمینه‏ى دریافت مغفرت است.«إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبى‏ ... إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ»
15:خداوند قدردان کسانى است که به وظیفه خود در مودت اهل بیت عمل مى‏کنند.«إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شَکُورٌ»
آدرس آیه:سوره مبارکه شوری آیه 23
آدرس:تفسیر نور ج 10 ص:393تا 398