ابن سکیت،از عالمان و بزرگان ادبیات عرب است و نامش در ردیف صاحب نظران زبان عربی برده می شود.این شخص در دوران خلافت متوکل عباسی زندگی می کرد و درحکومت متوکل متهم بود که شیعه علی بن ابی طالب است،ولی چون خیلی از نظر علمی درجه اش بالا بود و یکی از افراد فاضل آن زمان بود منوکل او را به عنوان معلم فرزندانش انتخاب کرد.
یک روز بچه های به حضور متوکل آمدند و ابن سکیت هم حاضر بود.ابن سکیت در آن روز امتحانی از آن ها به عمل آورد و بچه ها از عهده آن برآمدند متوکل ضمن اظهار رضایت از ابن سکیت به خاطر سابقه ذهنی که از تمایل او به شعه داشت،از او پرسید:ابن سکیت!این دو فرزند من،پیش تو محبوب ترند یا حسن و حسین فرزندان علی علیه السلام؟
ابن سکیت از این مقایسه بسیار ناراحت شد و در جواب این مرد مغرور گفت:به خدا قسم!قنبر غلام علی به مراتب از این دو تا فرزند و از پدرانشان نزد من محبوب تر است.
متوکل در همان مجلس دستور داد،زبان ابن سکیت را از پشت گردنش در آوردند.
آدرس:داستانهای موضوعی:نویسنده کاظم سعید پور  ج 2 ص 159